اسم من چفیه است (کتاب)
 طرح روی جلد کتاب | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | مرتضی سرهنگی |
| موضوع | دفاع مقدس |
| سبک | داستان کودک |
| زبان | فارسی |
| تعداد صفحات | ۱۸ |
| قطع | وزیری |
| تصویرگر | سحر فرهادروش |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | انتشارات سوره مهر |
| تاریخ نشر | ۱۳۹۶ |
| شابک | 978-600-03-1663-1 |
| نسخه الکترونیکی | دارد |
اسم من چفیه است عنوان کتابی به نویسندگی مرتضی سرهنگی و تصویرگری سحر فرهادروش برای گروه سنی ب. ج (کودکان هفت تا یازده سال) است. این کتاب توسط انتشارات سوره مهر و در سال ۱۳۹۶ منتشر شده است.
دربارۀ کتاب
کتاب از زبان یک چفیه به بیان خاطرات و اتفاقات روزهای جنگ می‌پردازد. سرهنگی در این کتاب چفیه[یادداشت ۱] را به عنوان یکی از نمادهای جبهه با زبان ساده به کودکان معرفی می‌کند.
داستانی با زبانی ساده و کودکانه، همراه با نقاشی‌های زیبا ورنگی، از سرگذشت چفیه و موارد متعدد استفاده از آن جبهه‌های جنگ ایران و عراق، که با هدف بازشناسی عناصر مختلف جبهه و جنگ برای گروه سنی کودک، به نگارش درآمده است.
در این کتاب داستان از زبان چفیه روایت می‌شود. در واقع چفیه ابتدا با زبان ساده و کودکانه خود را معرفی می‌کند و بعد از آشنایی، کاربردهای مختلف خود را شرح می‌دهد.
قصه این‌گونه شروع می‌شود: «اسم من چفیه است. به من چپیه هم می‌گویند. دستمال بزرگی هستم با چهارخانه‌های سیاه و سفید. جنس من از نخ است. وقتی ارتش عراق به خاک ایران حمله کرد، من هم برای دفاع به جبهه جنگ رفتم. آن روزها، کسی خیال نمی‌کرد که بتوانم در جبهه کاری انجام بدهم، ولی تا آخرین روزهای دفاع در کنار رزمندگان ماندم.»
دربارهٔ نویسنده
مرتضی سرهنگی روزنامه‌نگار و پژوهشگر ادبیات پایداری است. راه‌اندازی و فعالیت در دفتر ادبیات و هنر مقاومتِ حوزهٔ هنری، کار بر روی خاطرات اسرای عراقی و نیز سردبیری هفته‌نامهٔ کمان با انتشار دویست شماره در هشت سال، نام مرتضی سرهنگی را در ردیف برجسته‌ترین چهره‌های عرصهٔ ادبیات پایداری ایران قرار داده است.
جستارهای وابسته
یادداشت
- ↑ چفیه، چپیه یا کوفیه، دستمالی است که عرب‌ها به جای کلاه بر سر می‌کنند و بر روی آن عقال (اگال) می‌بندند. از چفیه یا چپیه، به عنوان سربند استفاده می‌شود تا از سر و چشم و دهان در برابر آفتاب و شن محافظت کند. چفیه را با رشته‌ای به نام عقال بر سر می‌بندند که در مجموع چفیه و عقال نامیده می‌شود. با وجود رواج واژه «چفیه»، برخی آن را شکل غلط کلمه می‌دانند و اصرار دارند که حتماً باید واژه «کوفیه» به کار رود. «کوفیه و عقال را گاهی به غلط به صورت کَفیه و عقال یا چپیه ارگال یا چپیه عگال می‌نویسند و تلفظ می‌کنند.» در طول جنگ تحمیلی، رزمندگان ایران اغلب چفیه را دور گردن می‌انداختند و در جبهه‌ها از آن استفاده‌های گوناگون می‌کردند. این شال ساده، کم‌کم به نماد بچه‌های جبهه و جنگ تبدیل شد و شخصیت یافت. این کتاب در پانزده صفحه با جلد شومیز نقاشی و چاپ شده تا برای گروه سنی کودک جذابیت و تازگی داشته باشد و کودکان بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند و چفیه را بشناسند.
