اگلانتین (مستند)

از یاقوت
اگلانتین
پوستر فیلم
پوستر فیلم
نام فیلماگلانتین
موضوعتوان نیروی نظامی جمهوری اسلامی ایران
سبکمستند
کارگردانسمیه ذاکری خطیر
تهیه‌کنندهسمیه ذاکری خطیر
نویسندهسمیه ذاکری خطیر
تدوینمجید رستگار
فیلمبرداریسیامک مختاری
یوسف سبحانی
وحید شجاعی
شرکت/سازمان تولیدکنندهمدرسه اندیشه و هنر (ماه)
زمان۶۲ دقیقه
کشورایران
زبانفارسی

اگلانتین (تولید ۱۳۹۹) عنوان مستندی ۶۲ دقیقه‌ای به کارگردانی سمیه ذاکری خطیر است که روایتی از قدرت نیروهای نظامی ایران را بازگو می‌کند. این مستند توسط مدرسه اندیشه و هنر (ماه) در سال ۱۳۹۹ تولید شده است.

معرفی اجمالی

مستند اگلانتین روایتی از اقتدار نیروهای نظامی ایران، کیلومترها دورتر از خاک وطن و بر روی آب‌ها است. اگلانتین نام یک کشتی تجاری ایرانی است که در سال ۱۳۹۱، از مبدأ برزیل به مقصد ایران، در اقیانوس هند با دزدان دریایی سومالی روبرو می‌شود. این مستند، عملیات نجات این کشتی توسط نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را بازگو می‌کند.[۱]

گفتاورد

سمیه ذاکری نویسنده و کارگردان مستند «اگلانتین» در جواب این سؤال که چه عواملی باعث می‌شود خانم‌ها به سمت مستندسازی نروند؟ اینطور پاسخ می‌دهد: من چند تا دلیل برایش دارم؛ تجربه‌ام نشان داده است که اولاً خانم‌ها خیلی زود ناامید می‌شوند. من وارد کار شدم همه می‌گفتند که یکی ۲ تا کار نظامی کند، می‌کشد کنار. روزهای اول اتفاقاً همکاری‌ها خیلی با من بیشتر بود، بعد که دیدند نمی‌کشم کنار، یکم سخت‌تر شد. ولی من واقعاً نیامده بودم ۲ تا کار انجام بدهم و بروم، این عشق من بود علاقه من بود نمی‌توانستم بروم کنار. خانم‌ها می‌بینند که همکاری نیست، زود دلسرد می‌شوند. فکر می‌کنند که باید همه چیز روی اصول باشد؛ در حالی که دنیای سینما و مستند رحم ندارد. من خودم شده بارها وسط کار گریه‌ام گرفته از بس اذیتم کردند بابت هماهنگی، مجوز و… می‌خواستم بگویم که بابا تمام شد من دیگر نمی‌آیم! یا توهین شنیده بودم، عصبی و کلافه شده بودم و اوج خستگی‌ام بود، اشک‌هایم را پاک کردم؛ اصلاً انگارنه‌انگار که نیم‌ساعت قبل یکی آمده اینجا به من بد و بیراه گفته است. مستندساز باید اینطوری پوست‌کلفت باشد وگرنه به درد نمی‌خورد، خانم و آقا هم ندارد. برای مستندسازی، باید از حاشیه امن خودت بیایی بیرون. گاهی حتی آقایان هم سر تصویربرداری کم می‌آورند. کار سخت است باید تحمل کنی دیگر. سوژه‌های گل و بلبل که جذابیت ندارد برای مخاطب، باید یک سوژه خاص پیدا کنی. باید یک سال و گاهی بیشتر، روی سوژه کار کنی، باید از تهران سفر کنی بروی شهرستان. می‌روی در بیابان، باید تشنگی و گرسنگی را تحمل کنی، پایت آسیب می‌بیند و آنجا هیچ امکانات پزشکی‌ای نیست و باید تحمل کنی، فرقی هم نمی‌کند، چه برای خانم‌ها و چه برای آقایان، این سختی‌ها هست. اگر انسان بخواهد به قله‌های بزرگ‌تر دست پیدا کند، سخت است و باید مسیر بیشتری را نسبت به بقیه طی کند.[۲]


پانویس

  1. «اگلانتین». دریافت‌شده در ۲۵ تیر ۱۴۰۳.
  2. «اگلانتین» و هزاران قصه افتخارآفرین بی‌تصویر روزنامه ایران، شماره ۱۴۱۸

پیوند به بیرون