حسن رضایی باغبیدی
![]() | |
ملیت | ایرانی |
---|---|
تاریخ تولد | ۲۹ آذر ۱۳۴۵ (۵۸ سال) |
محل تولد | تهران |
تحصیلات | دکترای فرهنگ و زبانهای باستانی |
حسن رضایی باغبیدی (زادۀ ۲۹ آذر ۱۳۴۵ در تهران) پژوهشگر، نویسنده و استاد زبانشناس اهل ایران است. او عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو شورای عالی علمی مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است.
او در تیر ۱۳۸۹ جایزهٔ کتاب سال را را از آن خود کرد و در بهمن ۱۳۹۲ نیز در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شایستهٔ تقدیر شناخته شد. او آثار زیادی در زمینهٔ زبانهای ایرانی باستان، زبانهای ایرانی میانه، زبانها و گویشهای ایرانی نو، تاریخ زبان فارسی، زبانشناسی ایرانی، زبان و ادبیات سانسکریت انجام داده است که از این جهت نقش مهمی در معرفی و تحلیل میراث ادبی ایرانیان انجام داده است.
او تنها عضو ایرانی انجمن بینالمللی مطالعات سنسکریت است.

قدردانی از دکتر حسن رضایی باغ بیدی
قدردانی از دکتر حسن رضایی باغ بیدی با حضور هیأت تحریریه و مشاوران مرکز پژوهشی میراث مکتوب (مهر ۱۳۹۲)
زندگی و تحصیلات
حسن رضایی باغبیدی در ۲۹ آذر ۱۳۴۵ در تهران به دنیا آمد. او در خانوادهای اهل فرهنگ و ادب رشد کرد. او از سالهای آغازین تحصیل، علاقهمند به شعر و نثر فارسی شد و بعدها در دانشگاه در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی ادامهٔ تحصیل داد.[۱]
فعالیتهای علمی و حرفهای
حسن رضایی باغبیدی مقالات پژوهشی فراوانی به زبانهای مختلف منتشر کرده است. بیشتر آثار او در زمینهٔ زبانهای ایرانی باستان، زبانهای ایرانی میانه، زبانها و گویشهای ایرانی نو، تاریخ زبان فارسی، زبانشناسی ایرانی، زبان و ادبیات سانسکریت، ریشهشناسی، فرهنگ ایران باستان، دین زرتشتی، دین مانوی، و سکهشناسی است.[۲]
آثار
رضایی باغبیدی تاکنون چندین کتاب و مقاله در حوزهٔ ادبیات فارسی منتشر کرده است. موضوعات آثار او بیشتر در زمینهٔ نقد و تحلیل متون، تاریخ زبان فارسی و آموزش ادبیات بوده است. برخی از آٍار تألیفی او عبارتاند از:
- راهنمای زبان پارتی
- واژهنامهٔ موضوعی زبانهای باستانی ایران
- سوترهٔ علت و معلول کردار (متنی بودایی به زبان سُغدی)
- سکههای ایران در دورهٔ اسلامی: از آغاز تا برآمدن سلجوقیان
- مقدمات زبان سنسکریت[۳]
پانویس
- ↑ «درباره حسن رضایی باغبیدی». دریافتشده در ۱ شهریور ۱۴۰۴.
- ↑ «درباره حسن رضایی باغبیدی». دریافتشده در ۱ شهریور ۱۴۰۴.
- ↑ «درباره حسن رضایی باغبیدی». دریافتشده در ۱ شهریور ۱۴۰۴.
پیوند به بیرون