حمید حامی

از یاقوت

این نوشتار توسط گروه پژوهشگران یاقوت راستی آزمایی و تایید شده است.

حمید حامی
خواننده
اطلاعات شخصی
تاریخ تولد۲۰ دی ۱۳۵۵ ‏(۴۸ سال)
ملیتایرانی
اطلاعات هنری
عنوان هنریخواننده
زمینه فعالیتموسیقی
پیشهخوانندگی


حمید حامی (زادهٔ ۲۰ دی ۱۳۵۵ در تهران) خوانندهٔ پاپ کلاسیک ایرانی است. او به‌واسطهٔ صدای پرقدرت و وسعت صوتی بالا، از خوانندگان متفاوت و موسیقی پاپ ایران پس از دههٔ هفتاد شمرده می‌شود؛ حمید حامی ازجمله خوانندگان پاپ بعد از انقلاب است که تلاش کرده است تا موسیقی پاپ فاخر تولید کند.

برخی منتقدان موسیقی از او به‌عنوان یکی از جدی‌ترین و تکنیکی‌ترین خوانندگان پاپ پس از انقلاب یاد کرده‌اند.

حامی از سال ۱۳۸۸ به‌دلیل مشکلات حنجره برای چند سال از فعالیت هنری دور شد، اما او پس از پنج سال، در شهریور ۱۳۹۴ مجدد فعالیت‌ هنری‌اش را آغاز کرد و در جشن «موسیقی ما» روی صحنه رفت و سپس در دی همان سال با برگزاری کنسرت در تالار وحدت به‌طور رسمی به صحنهٔ موسیقی بازگشت.

اجرای زنده حمید حامی


Song Image

تیتراژ سریال بچه مهندس۴

0:00 0:00


زندگی و تحصیلات

حمید حامی در دی ۱۳۵۵ در تهران به دنیا آمد. او از دوران نوجوانی به موسیقی علاقه‌مند شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهٔ موسیقی ادامه داد. حامی به‌طور ویژه بر خوانندگی و مبانی تئوریک موسیقی تمرکز داشت و در کنار آن، با سازهایی چون پیانو و گیتار نیز آشنایی پیدا کرد.

فعالیت هنری

فعالیت رسمی او در عرصهٔ موسیقی از اواخر دههٔ هفتاد خورشیدی آغاز شد. اولین آهنگ رسمی حامی «پربگیر» نام داشت که باعث ورود حرفه‌ای او به عرصه‌ موسیقی شد. پس از آن به‌واسطه آشنایی با علی شاه‌حاتمی، ویدیو کلیپ «عاطفه‌ها» به آهنگسازی فریبرز لاچینی و شعر پرویز صبری را خواند و برای اولین بار صدای حامی از تلویزیون ایران پخش شد. سومین قدم او خواندن دو ترانه به نام‌های «دوپرنده» و «مات و مبهوت» در فیلم سینمایی جوانی به کارگردانی مجید قاری‌زاده، آهنگ فریبرز لاچینی و شعر پرویز صبری بود.

او درباره ورود خود به دنیای موسیقی گفته است:

یک بخش بزرگ از هنرمند حقیقی شدن به استعداد، تربیت و یک بخش هم به آموزش بستگی دارد. پدر و مادر من علاقه‌مند موسیقی بودند و با خانواده‌های موزیسین هم رفت و آمد داشتیم؛ اما در زمینه‌ی آموزش خودآموخته ام، تحقیق کردم و همچنین از تجارب بزرگان این عرصه بهره بردم.[۱]

نخستین آلبوم

نخستین آلبومش با نام «حمید حامی» در سال ۱۳۷۹ منتشر شد که مورد توجه مخاطبان موسیقی پاپ قرار گرفت. پس از آن، آلبوم‌های دیگری همچون: «دستای سرنوشت» (۱۳۸۱)، «دریا کن» (۱۳۸۳)، «ماه و مس» (۱۳۹۰) را به بازار موسیقی عرضه کرد.

صدای او به‌واسطهٔ تحریرها، گسترهٔ صوتی و اجرای قطعاتی با تنظیم‌های ارکسترال شناخته می‌شود؛ به همین دلیل برخی منتقدان موسیقی از او به‌عنوان یکی از جدی‌ترین و تکنیکی‌ترین خوانندگان پاپ پس از انقلاب یاد کرده‌اند.

حمید حامی در طول فعالیت هنری خود با آهنگسازان و تنظیم‌کنندگان برجسته‌ای همچون بابک بیات، بهروز صفاریان و فریدون شهبازیان همکاری داشته است؛ به‌ویژه همکاری او با بابک بیات، نقش مهمی در شکل‌گیری جایگاه هنری‌اش داشته است.

بسیاری از منتقدان موسیقی، حامی را به دلیل توانایی در اجرای زنده و دقت تکنیکی، یکی از خوانندگان متمایز نسل خود می‌دانند. هرچند برخی نیز معتقدند استفادهٔ پررنگ او از ارکستر و تنظیم‌های سنگین، باعث شده بخشی از مخاطبان موسیقی پاپ عامه‌پسند کمتر با آثارش ارتباط برقرار کنند.

سبک موسیقی

آثار حامی بیشتر در سبک پاپ ارکسترال طبقه‌بندی می‌شوند و معمولاً با همراهی سازهای زهی و ارکستر بزرگ اجرا می‌شوند. لحن احساسی، اجرای پرقدرت و انتخاب شعرهای ادبی از ویژگی‌های بارز موسیقی اوست.

بیماری حنجره و دوری از اجرا

در سال ۱۳۸۸ حمید حامی در جریان یکی از کنسرت‌های خود متوجه افت توانایی در اجرای زنده شد. این مشکل در ابتدا جدی گرفته نشد، اما از اواسط سال ۱۳۸۹ ضعف صدا در ضبط‌های استودیویی نیز نمایان گردید. در میان خوانندگان، اختلالات دائمی صوتی معمولاً پیامدهای روانی شدیدی ایجاد می‌کند و حامی نیز طی پنج سال با مشکلات حنجره، فشارهای روانی، گوشه‌گیری و افسردگی دست‌وپنجه نرم کرد. با این حال، برخی دوستان و همکاران موسیقیایی او را حمایت کردند.

اولین اجرای زندهٔ حامی پس از این وقفه در شهریور ۱۳۹۴ در جشن سالانهٔ وب‌سایت «موسیقی ما» با همراهی رضا تاجبخش (پیانو) و سوگل شیری (ویولن‌سل) برگزار شد که طی آن قطعات «یاد من باش» و «حرف عاشقانه» اجرا گردید. این اجرا نقطهٔ عطفی در بازگشت او به صحنه بود. به دنبال آن و با تشویق یاشار درفشه، نخستین کنسرت رسمی حامی پس از چند سال در تاریخ ۸ دی ۱۳۹۴ در تالار وحدت تهران برگزار شد و او بار دیگر فعالیت هنری خود را از سر گرفت.[۲]

گفتاورد

من خواننده پاپ نیستم، من یک خواننده پاپ کلاسیک هستم. به اعتقاد من خواننده پاپ همانی است که صبح از خواب بیدار می شود تا بعد از اینکه صبحانه خود را خورد آهنگ و شعری را آماده می کند و بعد از ظهر همان روز اثرش را در فضای مورد نظر منتشر می کند. قطعه هایی که به طور حتم بعد از یک ماه فراموش می شود و دیگر اثری از آنها نیست. آنچه که من به آن اهمیت می دهم ارائه یک اثر موسیقایی فاخر و ارزشمندی است که هم در حوزه ترانه و هم در حوزه آهنگسازی حرف هایی برای گفتن دارد و می تواند تا مدتها در ذهن شنیداری مخاطب قرار بگیرد.[۳]

پانویس

  1. «پایگاه خبری تحلیلی موسیقی ما». دریافت‌شده در ۱۰ مهر ۱۴۰۴.
  2. «پایگاه خبری تحلیلی موسیقی ما». دریافت‌شده در ۱۰ مهر ۱۴۰۴.
  3. «سایت خبری تحلیلی عصر ایران». دریافت‌شده در ۱۰ مهر ۱۴۰۴.