دانیال حکیمی
دانیال حکیمی (زادهٔ ۱۵ اسفند ۱۳۴۲ در شاهرود) بازیگر، کارگردان، نویسنده و صداپیشه ایرانی است. او یکی از هنرمندان باسابقه در عرصههای مختلف تئاتر، سینما و تلویزیون است که به دلیل صدای منحصر به فرد و توانایی در ایفای نقشهای جدی، به چهرهای ماندگار تبدیل شده است.
تحصیلات و آغاز فعالیت تخصصی
حکیمی که دارای دیپلم اقتصاد است، در سال ۱۳۶۳ از مدرسه عالی بازیگری رادیو فارغالتحصیل شد و فعالیت هنری خود را از رادیو و تئاتر آغاز کرد. او همچنین در دورههای آموزشی بازیگری حمید سمندریان شرکت کرده و به صورت حرفهای در زمینه هنرهای رزمی (کونگ فو) مهارت دارد. نخستین تجربه بازیگری سینمایی او در سال ۱۳۷۰ با فیلم «مخترع ۲۰۰۱» رقم خورد. با این حال، شهرت اصلی او با بازی در مجموعههای تلویزیونی پرمخاطب مانند «خواب و بیدار»، «ولایت عشق» و «مسافر» به دست آمد. حکیمی در سال ۱۳۸۶ برای بازی در نقش «بهمن آهنگ» در نمایش «ملودی شهر بارانی» به کارگردانی هادی مرزبان، موفق به دریافت تندیس بهترین بازیگر مرد تئاتر شد. او در سال ۱۳۷۲ با زیبا هاشمزاده ازدواج کرده و دو فرزند به نامهای دانا و دایانا دارد که هر دو نیز در عرصه بازیگری فعالیت میکنند.[۱]
فیلمشناسی
سینما
سال | عنوان | نقش | کارگردان |
---|---|---|---|
۱۳۸۷ | شکار روباه | مجید جوانمرد | |
۱۳۸۵ | ارتفاع ۶/۴۵ | سیامک شایقی | |
۱۳۸۱ | ستارههای سربی | مهدی ودادی | |
۱۳۷۷ | لژیون | سید ضیاالدین دری | |
۱۳۷۵ | طوفان | محمد بزرگ نیا | |
۱۳۷۴ | بازیهای پنهان | کریم هاتفی نیا | |
۱۳۷۱ | چشمهایم برای تو | خسرو شجاعی | |
۱۳۷۰ | دیگه چه خبر!؟ | تهمینه میلانی | |
۱۳۷۰ | مخترع ۲۰۰۱ | امیر توسل |
تلویزیون
حکیمی بازیهای موفقی در سریالهای «فکر پلید» (۱۳۷۷)، «مسافر» (۱۳۷۹)، «ولایت عشق» (۱۳۷۹)، «خواب و بیدار» (۱۳۸۱)، «خانهٔ پدری» (۱۳۸۱)، «ترانهٔ مادری» (۱۳۸۷)، «مرگ تدریجی یک رؤیا» (۱۳۸۷)، «فاصلهها» (۱۳۸۹) و «رهایی» (۱۳۹۳) داشته است.[۲]
تله تئاتر
- عیش و نیستی به کارگردانی «هادی مرزبان»
- سایههای بلند به کارگردانی «جواد پیشگر» و «اسدالله ایمن»
- کابوس خسرو پرویز به کارگردانی «هوشنگ توکلی»
نویسندگی و کارگردانی
- در پوست گربه
- بچههای آخر آسفالت
پانویس
- ↑ «بیوگرافی دانیال حکیمی». دریافتشده در ۱۱ مرداد ۱۴۰۳.
- ↑ «بیوگرافی دانیال حکیمی». ۲۶ بهمن ۱۴۰۲. دریافتشده در ۱۳ مرداد ۱۴۰۳.