به گزارش سینما اعتماد ، علیرضا طالب زاده نویسنده فیلم نامه «سرزمین مادری » به تازگی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد روایتی متفاوت و جذاب با الهام «سرزمین مادری»ارائه داده است.
از آنجایی که او در مقام نویسنده با سینما و تلویزیون کار می کند با ممیزی و سانسور زیاد دست به گریبان بوده ، او در بخشی از همین نوشتار خود از ممیزی و حذف و اضافه به فیلم نامه هایش پرده بر می دارد.
او در بخشی از یادداشت خود آورده است: موبایل را کنار گذاشتم که در بین فیلمنامه‌هایم چشمم به «شاهنامه» افتاد.
فیلمنامه‌ای که نزدیک بیست سال توی ذهنم بود و حالا دو- سه سالی بود برای دل خودم تمام تمامش کرده بودم، کاری که هر بار می‌خواندمش از همان خط اولش مرا با خود می‌برد به توس هزار سال پیش و روزی که ابوالقاسم تصمیم گرفت تاریخ کشورش را به نظمی سی ساله بکشد. می‌برد تا مرگ زن و پسرش. می‌برد تا به تاراج رفتن باغ‌هایش به دست باج و خراج‌گیران حکومتی و می‌برد تا عاقبت حصیرنشین شدنش و بدنامی‌ای که رستم سیستانیش برایش به بار آورد. می‌برد تا لجاجت و سرسختی‌های اینچنینی‌اش؛ که جاوید باد آن خردمند مرد / همیشه به کام دلش کار کرد. می‌برد به شکوه‌های اینطوریش؛ مرا طعن کردند کین پر سخن / به مهر نبی و علی شد کهن.
کاری که می‌توانستم با آن فکری اساسی برای خودم و حتی جابر بکنم، ولی هیچ‌وقت دلم رضایت نداد. نداد چون نمی‌خواستم حقیر و بزن در رویی ساخته شود. چون نمی‌خواستم با بدفهمی‌ای عوامانه و حماقت‌بار، نقش باغداری ادیب و تاریخدان و خردورز و ظریف‌اندیش را بازیگر زمخت و چهارشانه و گردن ستبر و صدا پرصلابت و دروغین و شعاری و باسمه‌ای و پلاستیکی بازی کند که گویی خودش از مادر رستم، آن هم از نوع لومپنش به دنیا آمده است. نمی‌خواستم تازه به وقت اکران و نمایشش ببینم که این صحنه و آن سکانسش را نگرفته‌اند، آن شب‌هایش را تماما روز کرده‌اند، آن بخش را چون قسط بازیگر به دستش نرسیده و او نیامده، به کلی حذف کرده‌اند. نمی‌خواستم تازه آنجا ببینم کدام صحنه‌ها و پلان‌ها و دیالوگ‌ها را درآورده‌اند و به جایش چه پلان‌ها و صحنه‌ها و سکانس‌هایی علیه این و آن گرفته‌اند و چه جمله‌هایی له خود و خودی‌هایشان توی دهان بازیگرها گذاشته‌اند که من هرگز و هرگز و هرگز هیچ‌کدامشان را ننوشته بودم و نمی‌خواستم حتی به خصوص اسمش را عوض کنند. نمی‌خواستم و می‌خواستم این یکی را برای خودم نگه دارم همانطور که کلمه به کلمه و جمله به جمله‌اش را نوشته بودم. همانطور که به کام دلم بود. همانطور بکر و دست نخورده و فارغ از هر عربده‌ای، اینکه مگوی، آن‌که مپرس.[۱]
علیرضا طالب‌زاده
 | |
| زمینه فعالیت | فیلم‌نامه‌نویس |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| تاریخ تولد | ۱۳۴۳ (۶۰–۶۱ سال) |
| آثار | فیلم سینمایی استرداد فیلم سینمایی مدرسه پیرمردها فیلم سینمایی ندارها فیلم سینمایی سفر سرخ |
علیرضا طالب‌زاده (زاده ۱۳۴۳ در تهران) فیلم‌نامه‌نویس اهل ایران است. او همچنین بازیگر و دستیار کارگردان سینما و تلویزیون بوده است. طالب‌زاده فعالیت هنری را با آموزش در کلاس‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از سال ۱۳۶۱ و کار سینما را سال ۱۳۶۵ به عنوان دستیار کارگردان در «آن سوی آتش»، با همکاری کیانوش عیاری آغاز کرد.
مدرسه پیرمردها، عشق طاهر، ندارها و استرداد از جمله فیلم‌های سینمایی است که طالب‌زاده نوشته است. او در تلویزیون نیز فعالیت گسترده‌ایی داشته و سریال‌های صاحبدلان، شوق پرواز، سرزمین کهن و ابله به قلم وی نوشته شده است. طالب‌زاده توانست جایزه بهترین فیلمنامه برای فیلمنامه سریال چرخ فلک در هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر را از آن خود کند.
فعالیت تخصصی
| عنوان | نوع | سال | نوع فعالیت |
|---|---|---|---|
| استرداد | سینمایی | ۱۳۹۰ | نویسنده |
| ندارها | سینمایی | ۱۳۸۸ | نویسنده |
| سفر سرخ | سینمایی | ۱۳۷۹ | نویسنده |
| عشق طاهر | سینمایی | ۱۳۷۸ | نویسنده |
| مدرسه پیرمردها | سینمایی | ۱۳۷۰ | نویسنده |
| بچه‌های آسمان | سینمایی | ۱۳۷۵ | بازیگر |
| آن سوی آتش | سینمایی | ۱۳۶۵ | دستیار کارگردان |
| چرخ و فلک | تلویزیونی (شبکه یک) | ۱۳۹۵ | نویسنده |
| ابله | تلویزیونی | ۱۳۹۳ | نویسنده |
| سرزمین مادری | تلویزیونی | ۱۳۹۲ | نویسنده |
| رقص پرواز | تلویزیونی | ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴ | نویسنده |
| صاحبدلان | تلویزیونی | ۱۳۸۵ | نویسنده |
| دوران سرکشی | تلویزیونی | ۱۳۸۵ | نویسنده |
| در پناه تو | تلویزیونی | ۱۳۷۴ | نویسنده |
گفتاورد
پانویس
- ↑ «افشاگری علیرضا طالب زاده ،درباره سانسور و ممیزی وحشتناک فیلم‌ها در سینمای ایران». ۲۰ آبان ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۲ دی ۱۴۰۳.
پیوند به بیرون
