مجتبی راعی
مجتبی راعی (زادهٔ ۱۳ اسفند ۱۳۳۶ در اصفهان) فیلمنامهنویس و کارگردان ایرانی است.
تحصیلات و فعالیت حرفهای
او به عنوان فیلمسازی شناخته میشود که با نگاهی عمیق و معنوی، به مضامینی چون هویت ایرانی، عرفان، مفاهیم دینی و تاریخ اسلام پرداخته است. آثار او اغلب با لحنی آرام، شاعرانه و به دور از جنجالهای رایج سینمای تجاری، به دنبال کشف و شهود در داستانها و شخصیتهایش هستند.
مجتبی راعی در شهر تاریخی و فرهنگی اصفهان به دنیا آمد. رشد و پرورش در این شهر، که مهد هنر و معماری ایرانی-اسلامی است، تأثیری ژرف بر جهانبینی و دغدغههای هنری او گذاشت. این تأثیر را میتوان در توجه او به نمادها، زیباییشناسی بصری و فضاسازی معنوی در آثارش مشاهده کرد. او برای ادامه تحصیل به تهران رفت و مدرک کارشناسی خود را در رشته کارگردانی سینما از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر دریافت کرد. تحصیلات آکادمیک، دانش فنی و نظری لازم را برای بیان هنری دغدغههای فرهنگی و فکریاش در اختیار او قرار داد.
راعی فعالیت حرفهای خود را در سینما با فیلم «انسان و اسلحه» (۱۳۶۷) آغاز کرد. از همان ابتدا، مسیر او از جریان اصلی سینمای تجاری دهه شصت و هفتاد جدا بود. او به جای پرداختن به موضوعات صرفاً هیجانی یا کمدی، به سراغ سوژههایی رفت که ریشه در فرهنگ، تاریخ و معنویت ایرانی داشتند. سینمای مجتبی راعی را میتوان «سینمای معناگرا و عرفانی» توصیف کرد.
پانویس
- ↑ «مجتبی راعی». دریافتشده در ۱۲ مرداد ۱۴۰۳.