محمدرضا بورونی

از یاقوت
محمدرضا بورونی
اطلاعات شخصی
تاریخ تولد۱۳۶۹ ‏(۳۴–۳۵ سال)
ملیتایرانی
محل تولدتهران
محل اقامتتهران
تحصیلاتدانش‌آموخته کارشناسی متالوژی
دانشگاهدانشگاه صنعتی اصفهان
اطلاعات هنری
عنوان هنریکارگردان و تهیه‌کننده
زمینه فعالیتاجتماعی فرهنگی
پیشهمستندساز
آثار برجستهمستند «پرزیدنت آکتور سینما»


محمدرضا بورونی، کارگردان، نویسنده، و تهیه‌کننده سینمای مستند ایرانی است که در سال ۱۳۶۹ در تهران به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در رشته مهندسی مواد و متالورژی در دانشگاه صنعتی اصفهان به پایان رساند. بورونی فعالیت حرفه‌ای خود را در مرکز مستند «سفیر فیلم» آغاز کرد و سپس به مدیریت این مرکز منصوب شد.

او بیشتر به دلیل کارگردانی و تهیه‌کنندگی مستندهای با مضامین سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شناخته می‌شود. مشهورترین اثر او، مستند «پرزیدنت آکتور سینما» است که به تحلیل سیاست‌های اقتصادی میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، می‌پردازد و در سال ۱۳۹۵ اکران شد. این فیلم در جشنواره‌های مختلفی از جمله دهمین جشنواره «سینما حقیقت» موفقیت‌هایی کسب کرد و مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفت.

علاوه بر این، بورونی تهیه‌کنندگی چندین مستند دیگر را نیز بر عهده داشته است. از جمله آثار او در مقام تهیه‌کننده می‌توان به مستندهای «وام ازدواج» و «چرا سزارین» اشاره کرد که به ترتیب به بررسی مشکلات اقتصادی جوانان و معضلات نرخ بالای سزارین در ایران می‌پردازند. او در مستند «خط باریک قرمز» نیز در زمینه تحقیق و پژوهش مشارکت داشته است. این مستندها به دلیل پرداختن به موضوعات چالش‌برانگیز و تأثیرگذار اجتماعی، در بین آثار مستند ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارند.

[۱]

گفتاورد

یکی از سیاست‌های استراتژیک قدرت‌ها علیه رقبای خود، تغییر در رفتار آنها است، فرآیندی که از آن به عنوان نرمالیزاسیون یاد می‌شود. در نرمالیزاسیون سعی می‌شود به چشم‌اندازهای کشور مورد نظر حمله و چشم‌اندازهای مطبوع جایگزین آنها شود.
مثلا چشم‌انداز مطلوب ایران در مورد پاسخ صحیح به نیاز جنسی، تسهیل ازدواج برای همه است اما چشم‌انداز غرب برای ایران آزادی روابط جنسی و انواع همباشی‌ها است لذا برای به عقب راندن ایران از مواضع سرسختانه خود در صیانت از خانواده و ازدواج، پروژه نرمالیزاسیون را به کار می‌گیرد. پروژه‌ای‌ که آن را در قالب تهاجم فرهنگی- رسانه‌ای، نفوذ در مسئولان و تصمیم‌سازان، تغییر الویت‌ها و قوانین اسلامی، اسناد و سازمان‌های بین‌المللی و برخی سازمان‌های مردم‌نهاد در ایران دنبال می‌کند و سعی در تغییر رفتار ایران دارد. در این پروژه فرسوده کردن و تضعیف منابع قدرت رقیب، تا سطح ستون‌های ضعیف‌تری از قدرت ملی او انجام می‌شود.
یکی از اصلی‌ترین منابع قدرت ایران، خانواده و اخلاق اسلامی در حوزه مسائل جنسی است. چنانچه موفق به جایگزین کردن چشم‌اندازهای خود بجای چشم‌اندازهای کشور مقابل شوند توانسته‌اند آن کشور را نرمال کنند مثلا اگر ایران آزادی روابط جنسی را در قالب قوانین و فرهنگ خود بپذیرد به سمت چشم‌انداز غرب نرمال شده و دیگر خطری برای غرب محسوب نمی‌شود چون این ایران، دیگر اسلامی نیست.
یکی از مشخصات اصلی مسئولانی که در فرآیند پروژه نرمالیزاسیون نقش دارند این است که در بسیاری موارد مردم را نامحرم می‌دانند یا موضوعات و اسنادی را متعهد می‌شوند و تبلیغ می‌کنند که جدای از قانون ربطی به فرهنگ دینی و ملی مردم ایران ندارد مثل اسناد توسعه هزاره و ۲۰۳۰ یونسکو که به دنبال رسمیت‌یافتن همجنس‌بازی یا آموزش‌های جنسی به کودکان در ایران هستند. درباره فرآیند تغییر رفتار ملت‌ها در حوزه مسائل جنسی با محمدرضا بورونی کارشناس حوزه جنسیت و خانواده، پژوهشگر و سازنده مستند ایکسونامی به گفتگو پرداخته‌ایم که مشروح آن تقدیم مخاطبان می‌گردد.[۲]


پانویس

  1. «محمدرضا بورونی». عماریار. دریافت‌شده در ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳.
  2. «سازنده مستند ایکسونامی: تغییر ایران، هدف برنامه‌های ضد خانواده است». دریافت‌شده در ۷ تیر ۱۴۰۳.

پیوند به بیرون