محمد بهاری

از یاقوت


محمد بهاری
مجتهد و عارف شیعی
تاریخ تولد۱۲۶۵ قمری
زادگاهبهار، همدان
تاریخ وفات۹ رمضان ۱۳۲۵
شهر وفاتبهار، همدان
محل دفنبهار، همدان
محل سکونتنجف • مشهد
استادانملاحسینقلی شوندی همدانی
شاگردانشیخ اسماعیل تائب تبریزی
محل تحصیلنجف
تالیفاتتذکرة المتقین


محمد بهاری (۱۲۶۵ - ۹ رمضان ۱۳۲۵) حکیم، فقیه، مجتهد و عارف نامدار شیعه در قرن چهاردهم قمری و از شاگردان ملا حسینقلی همدانی بود. کتاب «تذکرة المتقین» حاوی مکاتبات او به شاگردانش به عنوان دستورالعمل عرفانی و تهذیب نفس است.

زندگی‌نامه

بهاری فرزند میرزا محمد بهاری در ۱۲۶۵ قمری، در بهار همدان به دنیا آمد.[۱]

زیست علمی

محمد بهاری تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به انجام رساند و برای تکمیل آن به بروجرد و نجف رفت. در نجف به محضر ملاحسینقلی شوندی همدانی، از شاگردان حکیم سبزواری، راه یافت و تا هنگام وفات وی در ۱۳۱۱ قمری در زمره ارادتمندان خاص و همراهان وی بود.[۲]

پس از درگذشت ملاحسینقلی، چندی در نجف ماند و بسیاری از علما و طلاب و تجار و عامه مردم از ایرانی، عرب و هندی، در طی مراحل سلوک از شاگردان وی بودند. سید علی قاضی طباطبایی از شاگردان معروف اوست. [۳]

شهرت بهاری بیشتر به جهت نَفَس گیرا و جاذبه حضورش بود و کراماتی هم به وی نسبت داده‌اند.[۴]

اثر علمی

تنها اثر باقیمانده از بهاری، مجموعه نوشته‌هایی است مشتمل بر رساله‌ای در آداب سلوک: دو فصل در «صفات علمای حقه» و «اصناف مغرورین»، گفتاری تحت عنوان «دستورالعمل» و شانزده مکتوب که برای دوستان و مریدانش نوشته و یکی از مریدان وی به نام شیخ اسماعیل تائب تبریزی آن‌ها را فراهم آورده و تذکرة المتقین نامیده است. این اثر بارها به چاپ رسیده است.[۵]

رحلت

محمد بهاری به علت بیماری و برای تغییر آب و هوا، نجف را ترک کرد و به ایران برگشت. وی مدتی در مشهد به سر برد و سرانجام در (۹ رمضان ۱۳۲۵ قمری) در زادگاهش درگذشت.[۶]

در مستند حدیث سرو

نهمین قسمت از مجموعه مستند حدیث سرو با عنوان "حکیم اصحاب" زندگی، احوالات و آثار شیخ محمد بهاری همدانی به تصویر می‌کشد.

پیوند به بیرون

پانویس

  1. آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۴، ص۴۶
  2. بهاری، مقدمه صدرائی خوئی، ص۲۳؛ شریف رازی،گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۳۷۲ـ۳۷۵.
  3. معلم حبیب‌آبادی، ج۷، ص۲۶۹۵-۲۶۹۶؛ قاضی،۱۳۸۵ش، مقدمه، ص۱۰.
  4. «حکاياتي از آيت اللَه شيخ محمد بهاری». دریافت‌شده در ۳۰ مرداد ۱۴۰۳.
  5. مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی، ج۵، ستون۳۴۳؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه ، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۴۶؛ بهاری، فهرست مطالب
  6. آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۴، ص۴۶