نگاه امیرخانی در این جستار، تأکید بر خصوصیسازی اقتصاد و آزادی از محدودیتهای دولتی است. او بر این باور است که تنها با کاهش وابستگی به نفت و ایجاد فرصتهای واقعی برای کارآفرینی میتوان مسیر توسعه پایدار را هموار کرد.
نفحات نفت (کتاب)
![]() تصویری از جلد کتاب | |
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | رضا امیرخانی |
تاریخ نگارش | ۱۳۸۹ |
موضوع | نفت |
سبک | مقاله |
زبان | فارسی |
تعداد صفحات | ۲۲۹ |
قطع | رقعی |
اطلاعات نشر | |
ناشر | افق |
شابک | 9789643695538 |
کتاب نفحات نفت اثر رضا امیرخانی، جستاری در نقد مدیریت و فرهنگ نفتی ایران است که در سال 1389 منتشر شد. این اثر در هفده فصل با نثری طنزآمیز و تحلیلی، پیامدهای منفی وابستگی به درآمد نفت، ازجمله فساد اقتصادی، تضعیف بخش خصوصی، و سرکوب خلاقیت را بررسی میکند. امیرخانی با نقد پارادایمهای اقتصادی و مدیریتی، بر ضرورت خصوصیسازی و کاهش وابستگی به نفت تأکید دارد و آن را راهی برای توسعه پایدار میداند. این کتاب در جایزه ادبی جلال آلاحمد شایسته تقدیر شناخته شده است.
نویسنده
رضا امیرخانی نویسنده و منتقد ادبی ایرانی است. او مدتی رئیس هیئتمدیره انجمن قلم ایران بود. او تاکنون آثار مختلف رمان، داستان بلند، مجموعه داستان کوتاه، سفرنامه و مقالات بلند تحلیلی اجتماعی را نگارش کرده است. برخی از آثار وی به زبانهای روسی، اندونزیایی، عربی، اردو و ترکی ترجمه شده است. وی از پرطرفدارترین رماننویسان ایرانی است و تا کنون جوایز و افتخاراتی از برای نوشتن آثارش به دست آورده است.
معرفی کتاب
کتاب نفحات نفت، نوشته رضا امیرخانی، یک جستار بلند در نقد مدیریت و فرهنگ نفتی است که در سال 1389 منتشر شد. این اثر با نگاهی تحلیلی به تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی تکیه بر درآمد نفتی در ایران میپردازد. عناوین اصلی این کتاب عبارتند از:
- مقدمه
- درآمد
- قانان
- بی کارآفرین
- منطق آزاد!
- نه عامه پسند، نه خاصه پسند؛ فقط داستان مسوول پسند
- کدام استقلال، کدام پیروزی
- صنعت دولتی شدن نفت
- حزب در پیت
- ریاست نفتی
- آنچه خوبان همه دارند، ما هم داریم!
- جمهوری اسلامی پاکستان
- اقتصاد مورد نظر در دسترس نیست
- افق
- توسعه چینی و هندی و ژاپنی و مالزیایی و…
- زمین صاف، زمین گرد، زمین مشبک
- مسؤول سه لتی مقصر نیست
سبک نوشتاری و ویژگیهای ادبی
امیرخانی در این کتاب از پیامدهای منفی اتکا به نفت، مانند تضعیف بخش خصوصی، فساد اقتصادی، افزایش نرخ بیکاری، کاهش کارآفرینی، و مدیریت ناکارآمد پرده برمیدارد. او همچنین به نقد پارادایمهای اقتصادیای میپردازد که خلاقیت و تولید واقعی را سرکوب کرده و کشور را وابسته به منابع نفتی کردهاند.
کتاب در هفده بخش تنظیم شده و با زبان طنز و نثری جذاب به موضوعاتی مانند «قانان» (تحریف قانون)، «صنعت دولتی شدن نفت»، و «ریاست نفتی» میپردازد. این اثر با هدف آگاهیبخشی به تمام مردم ایران، بهویژه جوانان و مسئولان، نوشته شده است و در دهمین دوره جایزه ادبی جلال آلاحمد در بخش ویژه شایسته تقدیر شناخته شد.
نگاه امیرخانی در این جستار، تأکید بر خصوصیسازی اقتصاد و آزادی از محدودیتهای دولتی است. او بر این باور است که تنها با کاهش وابستگی به نفت و ایجاد فرصتهای واقعی برای کارآفرینی میتوان مسیر توسعه پایدار را هموار کرد.
برشی از کتاب
نفت همان دولت است و دولت همان نفت. شنیده ام که ستارهٔ دریایی اگر بازوش زیر سنگ گیر بیافتد، از خیر بازو می گذرد و آن را قطع می کند. اما این مال وقتی است که ستاره بیم داشته باشد از خطر... دولت تا نفت دارد، خطری تهدیدش نمی کند! و این گونه، اقتصاد دولتی و مدیر سه لتی ساخته می شود.