عبدالجبار کاکایی‌زاده

از یاقوت
عبدالجبار کاکایی
زمینه فعالیتشاعر
ترانه‌سرا
ملیتایرانی
تاریخ تولد۱۵ شهریور ۱۳۴۲ ‏(۶۱ سال)
محل تولدایلام
پیشهکارمند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
فرزندانامیرحسین کاکایی
دینا کاکایی
علت شهرتشاعر تیتراژ مجموعه‌های تلویزیونی
وبگاهوبلاگ رسمی عبدالجبار کاکایی
آدرس اینستاگرامعبدالجبار کاکایی‌زاده

Song Image
خیال آشنا

شعر عبدالجبار کاکایی خواننده: محمد اصفهانی

0:00 0:00


عبدالجبار کاکایی (زادهٔ ۱۵ شهریور ۱۳۴۲ در ایلام) شاعر و ترانه‌سرای ایرانی است. کاکایی شاعر بسیاری از تیتراژهای سریال‌های تلویزیونی است.

Song Image
از این حال به آن حال

'''ترانه سرا : عبدالجبار کاکایی''' '''خواننده: سالار عقیلی'''

0:00 0:00


دوران زندگی

‌عبدالجبار کاکایی‌زاده همان ابتدای تولد به‌همراه خانواده خود در عراق سکونت گزید و هنگامی که یک سال و نیم بیشتر نداشت به ایران بازگشت. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در زادگاه خود گذراند و در سال ۱۳۶۰ش، دیپلم اقتصاد گرفت. در سال ۱۳۶۱ش به تهران آمد و تحصیلات خود را تا مقطع کاردانی زبان و ادبیات فارسی در دانش‌سرای تربیت معلم ادامه داد. او در سال ۱۳۶۴ وارد دانشگاه شهید بهشتی تهران شد و در سال ۱۳۶۸ش به دریافت مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی نایل آمد. سپس به منظور ادامهٔ تحصیل در سال ۱۳۷۱ به دانشگاه آزاد مرکز تهران رفت و در سال ۱۳۷۳ مدرک کارشناسی‌ارشد زبان و ادبیات فارسی را دریافت کرد.

Song Image
تصنیف لبخند صبح

'''شاعر: عبدالجبار کاکایی''' '''خواننده: علیرضا افتخاری'''

0:00 0:00


فعالیت‌ها

کاکایی چندین سال است که در تهران سکونت دارد و کارمند رسمی وزارت آموزش و پرورش است، اما فعالیت‌های خود را بیشتر در زمینهٔ سرودن شعر، نقد و بررسی، اجرای برنامه‌های ادبی در صداوسیما و فعالیت در مطبوعات متمرکز کرده‌است. علاقهٔ کاکایی بیشتر معطوف به قالب‌های غزل و مثنوی است. از کاکایی مقالات و نقدهایی پیرامون شعر در مطبوعات درج شده‌است. وی تا کنون در برخی از همایش‌های سراسری شعر که در سطح کشور برگزار گردیده به عنوان دبیر، مدیر اجرایی و عضو هیئت علمی مسئولیت داشته‌است.

Song Image
تیتراژ فیلم آدم آهنی

0:00 0:00


کاکایی‌زاده مدرس و مدیر خانه شعر بنیاد نویسندگان و هنرمندان و نه ماه عضو شورای ترانه وزارت ارشاد بوده‌ است اما پس از نه ماه، به دلیل «مراقبت و احتیاط‌کاری‌های بیش از اندازه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» تا زمان «ایجاد زمینه مطلوب همکاری» استعفا داد.

وی اکنون مدیر دفتر ادبیات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی است. او همچنین با خوانندگانی چون فریدون آسرایی، حسام‌الدین سراج، بهنام صفوی، محمد اصفهانی، سالار عقیلی، ابی صادقی، علی تفرشی، فرزاد فرزین، حمید هیراد، رضا صادقی، محسن یگانه، مجید اخشابی، محمد علیزاده و علیرضا افتخاری در مقام شاعر همکاری کرده‌ است.

Song Image
یوسف زیبای حجازی

آهنگ یوسف زیبای حجازی با صدای حسام الدین سراج ، آهنگسازی و شعر عبدالجبار کاکایی

0:00 0:00


کتاب

عنوان ناشر سال
آوازهای واپسین همراه ۱۳۶۹
مرثیه روح حوزه هنری ۱۳۶۹
سال‌های تاکنون محراب اندیشه ۱۳۷۲
حتی اگر آیینه باشی اهل قلم ۱۳۷۵
نگاهی به شعر معاصر ایران عروج ۱۳۷۶
گزیده ادبیات معاصر انتشارات نیستان ۱۳۷۵
بررسی تطبیقی ادبیات پایداری جهان نشر پالیزان ۱۳۸۰
زنبیلی از ترانه لوح زرین ۱۳۸۱
فرصت نایاب انجمن شاعران ایران ۱۳۸۵
با سکوت حرف می‌زنم نشر علم ۱۳۸۹
هرچه هستم از تو دورم رسانه طلایی ۱۳۸۶
باغ خیالی لوح زرین ۱۳۸۸
با تو این ترانه‌ها شنیدنی ست فصل پنجم ۱۳۹۰
بی چتر و بارانی نشر شانی ۱۳۹۱
حق با صدای توست تکا ۱۳۸۷
دنیای بی‌آواز نشر فصل پنجم ۱۳۹۲
حبس سکوت نشر فصل پنجم ۱۳۹۱
تاوان کلمات نیستان ۱۳۹۴
عذاب دوست داشتن نیستان ۱۳۹۵
لاو هات نیستان ۱۳۹۵
حال من دست خودم نیست نشر فصل پنجم ۱۳۹۶

گفتاورد

تازه پانزده سالم بود، بوی نجیبِ بچگی داشتم، هنوز در عضلاتِ پاهایم شوقِ گریزِ کودکانهٔ «گرگم به هوا» بود، قدِ علمم نمی‌رسید به کتابخانه، تمام نبودم، عقلِ سفت و کالی داشتم، خیالم، خیالات بود تخیل نبود، در تصرفِ کلمات نبودم که شعر آمد...
دق می‌کردم اگر این نبود. لذتِ ساختن و پرداختن، یافتن و پروردن، داشتن و بالیدن، پاتوقِ ناکامی و تسلیم، پناه ناامیدی و تردید، ایستگاه شَک، زاویهٔ نیایش، مجالی برای دروغ، برای عشق.
تازه پانزده سالم بود که به آهنگی از درون کلمات را چیدم. نمی‌دانم موسیقی از کجا بود اما با وسواس کلمه‌ها را چیدم، نه کم نه زیاد، به قاعده، فقط صورت‌بندی می‌کردم. همین کلمه‌هایی که تا چهارده سالگی بی‌مبالات ادا می‌شدند، آقا شده بودند، اعتبار داشتند. با فعل و اسم و حرف خودمانی شده بودم. حالا جذبهٔ آنها بر ارادهٔ من غلبه داشت، حالا نیمی از عقل من در تصرف من بود، نیمی در تصرفِ آنها. حالا همه من نبودم، شرمسارانه دروغ می‌گفتم، گناهکارانه راست.
از پانزده سالگی به منطقِ زبان حمله‌ور شدم، در آرایش کلمه‌ها کوشیدم، به توده‌های وهم‌آلودِ فکر نزدیک شدم. به روایت مرموز درونم پرداختم، همه از کلمات ملایم صبح من می‌فهمیدند که شبِ پیش عاشق شده بودم. به دروغ خودم را عاشق‌تر، شوریده‌تر، دیوانه‌تر و حتی گاهی نادان‌تر می‌نمایاندم. بودم یا نبودم نمی‌دانم و نمی‌خواستم بدانم. از دانایی می‌گریختم.
نه گیس بلند کردم نه دمپایی لاانگشتی پوشیدم و نه مخمور به هستی نگاه کردم، با همین ابروهای در هم کشیده و مغموم با کت و شلوار معلمی و کار با خودم، برای خودم شعر گفتم، دروغ بافتم و شما بزرگوارانه راست پنداشتید. دروغ‌های مرا پنهان کردید. ما صادقانه به هم دروغ گفتیم، اما کدام باهوش‌تر بودیم؟ من می‌گویم شما. همین.[۱]


پانویس

  1. شاعر شدن کاکایی به روایت خودش، تاریخ انتشار: ۲ فروردین ۱۳۹۶ش.

پیوند به بیرون

{{جعبه ویرایشی

| فاز = اول