حسن روح‌الامین

از یاقوت
حسن روح‌الامین
نقاش و مدرس
اطلاعات شخصی
تاریخ تولد۱۳۶۴ ‏(۳۹–۴۰ سال)
ملیتایرانی
زبان مادریفارسی
محل تولدتهران
محل اقامتتهران
تحصیلاتفارغ‌التحصیل دانشکده هنر
دانشگاهدانشگاه شاهد
اطلاعات هنری
عنوان هنرینقاش
شروع فعالیت هنری۱۳۸۲
سبکرئالیستی با فضای فیگوراتیوهای کلاسیک و باروک
آثار برجسته
  • یا ساقی‌العطاشا
  • لا فتی الا علی
  • قاهرالعدو
  • آخرین سرباز لشکر
  • علی‌اکبر (ع)
  • ویرانه شام
  • اول مظلوم
  • شیرین‌تر از عسل
  • علقمه
موضوع آثارمذهبی • عاشورایی
جوایز
اطلاعات ارتباطی
آدرس اینستاگرامحسن روح‌الامین
سایر
سایر فعالیت‌ها
  • تدریس
  • داوری جشنواره‌های گوناگون تجسمی


حسن روح‌الامین (زادهٔ ۱۳۶۴ در تهران) نقاش و مدرس ایرانی است. او که بیشتر آثارش مفهوم عاشورایی و مذهبی دارد، فارغ‌التحصیل دانشکدهٔ هنر دانشگاه شاهد است. روح‌الامین جوایز متعددی از جمله برگزیده مسابقه بین‌المللی ادیان توحیدی سال ۱۳۸۶ را در کارنامه خود دارد.

فعالیت حرفه‌ای

حسن روح‌الامین، تحصیلات را در هنرستان هنرهای زیبای تهران آغاز کرد؛ وی در آغاز به رشته تصویرسازی رو آورد و پس از آن به نقاشی علاقه‌مند شد. فعالیت هنری روح‌الامین از سال ۱۳۸۲ با تصویرسازی آغاز شد. او پایان‌نامه خود را دربارهٔ موضوع عاشورای حسینی ارائه داد؛ به همین علت بیشترین تابلوهایی که تاکنون کشیده، مضموم عاشورایی دارد.

آثار روح‌الامین رئالیستی و در آنها از فضای فیگوراتیوهای کلاسیک و باروک و نورپردازی‌های دوره‌های گذشته استفاده شده است. او در خلق آثارش به متون اصیل مراجعه می‌کند تا تصاویر مستند باشند و تحریف نشوند.

آثار هنری

ردیف عنوان
۱ یا ساقی‌العطاشا
۲ لا فتی الا علی
۳ قاهر العدو
۴ آخرین سرباز لشکر علی‌اکبر (ع)
۵ ویرانه شام
۶ اول مظلوم
۷ شیرین‌تر از عسل
۸ علقمه
۹ آتش پرستارم شده
۱۰ آیا تو برادر منی
۱۱ عرش بر زمین افتاد
۱۲ بهانه خلقت
۱۳ ابد والله
۱۴ آغاز سکوت
۱۵ امیرالمؤمنین
۱۶ اصحاب کساء
۱۷ عصر عاشورا
۱۸ بعد عباس
۱۹ بعد فاطمه
۲۰ دروازه ساعات
۲۱ دیر راهب
۲۲ جوون
۲۳ خلیل من
۲۴ لعل و نهر
۲۵ معرکه آب
۲۶ می‌رود زهرا
۲۷ مهر تربت خونین
۲۸ میدان
۲۹ نفس رسول
۳۰ رأیت الحق
۳۱ روز یازدهم
۳۲ سقّا
۳۳ ثارالله
۳۴ سپاه خیمه‌های بی‌سپاه
۳۵ شیر عرب ۳
۳۶ شیر سکه صلح
۳۷ شیرین‌تر از عسل
۳۸ وداع علی‌اکبر
۳۹ وداع
۴۰ ویرانه شام
۴۱ اسدالله
۴۲ مرج البحرین
۴۳ پوستر پروپاگاندای «اصحاب آخرالزمانی اباعبدالله» (در این اثر شهید حاج قاسم سلیمانی در آغوش امام حسین(ع) به تصویر کشیده شده است)

او همچنین کارهایی با موضوع شهدا از جمله شهید احمد متوسلیان و شهید محسن حججی هم در کارنامهٔ خود دارد.

جوایز و افتخارات

ردیف عنوان جایزه سال
۱ جایزه چهره سال هنر انقلاب ۱۳۹۸
۲ جایزه دوم جشنواره هنرهای تجسمی هنر جوان ۱۳۸۵
۳ برگزیده مسابقه بین‌المللی ادیان توحیدی ۱۳۸۶
۴ جایزه ششم جشنواره تجسمی دامون‌فر ۱۳۸۷
۵ جایزه اول رشته تصویرسازی جشنواره هنرهای تجسمی هنر جوان ۱۳۸۷
۶ جایزه دوم تصویرسازی جشنواره تجسمی آزادگان ۱۳۸۹
۷ جایزه مداد پرنده از جشنواره کتاب کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان -

گفتاورد

من دی ماه ۹۶ شروع کردم، به انجام دادن کارهای نمایشگاهی که در فرهنگسرای نیاوران داشتم. و حدود ۱۲ تابلو کار کشیدم. تمام هزینه آن را از جیب خودم خرج کردم. درآغاز یک میلیون تومان هم نداشتم. چگونه این هزینه را تأمین کردم؟ زمانی که پروژه تمام شد دو کار کوچک را به یک نفر فروختم و هزینه نمایشگاه و کارها تأمین شد. من برای کارهایم از جیبم هزینه می‌کنم و چوب دولتی بودن را می‌خورم! شخصی به من گفت که می‌گویند تو هنرمند حکومتی هستی و نقاشی‌های میدان ولیعصر کار توست. من گفتم چه کسی این را گفته من این کار را کی انجام دادم که خودم هم خبر ندارم.
من فقط حرفم در کاری است که انجام می‌دهم، من پیرو هیچ مکتبی نیستم. حتی مکتب گریز هم نیستم. من اصلاً ادعایی ندارم که دارم تولید هنری می‌کنم. اصلاً برایم مهم نیست. من فقط یک چیزی را احساس می‌کنم. من می‌خواهم واقعه‌ای را توضیح دهم، قصه بگویم، نه قصه بد، می‌خواهم داستانی را تعریف کنم، که عقیده دارم این داستان الگوی صلاح و رستگاری است و می‌خواهم این را تمرین کنم؛ یعنی اگر کسی کامل بتواند، این را بفهمد در تمامی شئونات زندگی این می‌تواند، هدایتش کند. مثل یک کشتی که به آن طوفان می‌خورد اما کشتی هیچ آسیبی نمی‌بیند و می‌رود تا آخر زندگی. چنین ابزار و حقیقت با خیر و برکتی در اختیار دارم، آیا نمی‌ارزد من تمام زندگی‌ام را برایش بگذارم؟ این ذهنیت من است. هنری که برای مخاطب نباشد، برای چه دارید کار می‌کنید. شخصی می‌گوید، من نقاشی انتزاعی کردم. برای چه؟ اگر می‌خواستم در ذهن خودم باشد بود دیگر. برای چه ارائه دادی؟ تو داری بیان می‌کنی و حرف می‌زنی. من الان در دلم تصنیفی را زمزمه می‌کنم. وقتی بلند بخوانم می‌خواهم تو آن را بشنوی و وقتی آن را می‌شنوی نمی‌توانم بگویم به تو ربطی ندارد، آن را برای خودم می‌خواندم. کما اینکه کسانی که در گالری‌هایی که هرازچندگاهی رد می‌شوم، مثلاً گالری‌های مختلف را می‌بینم، آثار خیلی بدی روی دیوار است. ایدئولوژی یا همان محبتی که می‌گویم. شخصی آمد خدمت "امام صادق" (ع) و گفت:"آقا من اسم پسرم را علی گذاشته‌ام. آیا این اسم روی فرزند اثر وضعی دارد؟ یا همین که اسم فرزندم را علی بگذارم کرامت است؟". "امام صادق" جواب داد:" بله به خدا قسم." منظور این نیست که زمانی که اسم پسرم را علی گذاشتم بچه خوبی می‌شود. منظور این است که شما برای یک تقارب احساسی و درونی اسم بچه‌ات را حسین گذاشتی و می‌توانستی چیز دیگر بگذاری. و همان‌جا فرمود: "آیا دین غیر از محبت و نفرت است؟ نفرت به اشقیا و محبت به اولیا خدا." دربارهٔ تکنیک، مثلاً موضوع معراج پیامبر است. متونی در این باره وجود دارد. تمام اینها در ذهن تصویر درست می‌کند. این تصویرها را دفتر ابتدا طراحی می‌کنم. و ثبت می‌کنم. موقع اجرای کار سایز را انتخاب می‌کنم. این کار در چه قالبی مناسب است که اجرا شود. بعضی کارها باید بزرگ اجرا شوند و بعضی کوچک. انتخاب رنگ‌ها برای اجرا کار مهم است؛ مثلاً من کاری را فقط با دورنگ اجرا کردم. البته نباید گیر اتود باشید. اتودها گاهی مدادی است و گاهی با رنگ روغن است. من از قبل از هنرستان با هنر آشنا شدم. چون برادرم عکاسی دانشگاه آزاد می‌خواند و با اساتیدی مثل استاد «فرنود»، استاد «نجابتی» مثل «آقای عابدنی» و «آقای خسروجردی» و اساتیدی که در دانشگاه بودند آشنا بودم. یا مثلاً «کیخسرو خروش» اینها آدم‌هایی بودند که اسم‌هایشان را زیاد می‌شنیدیم. «پرویز مشکاتیان» را پنج سالگی شناختم. برادرم این اساتید را می‌شناخت و من تحت تأثیر برادرم بودم. برادرم اولین آموزگار هنری من بود. وقتی به جای آهنگ «شهرام شب‌پره» در خانه «نوا مرکب خوانی» پخش شود خیلی فرق می‌کند. زمانی که من بچه بودم و می‌خواستم شعر بخوانم شعر «سعدی» که «شجریان» خوانده بود را می‌خواندم. من حقیقتش زمانی که یک کار را می‌سازم، اصلاً به سوگش فکر نمی‌کنم و نمی‌خواهم وقتی مخاطب آن را دید بگوید این ناراحت شده است. من دارم می‌برمش در تاریخ. من اگر بخواهم هر جورنقاشی هم بکشم باید به مضمون فکر کنم و همدرد او باشم. و باید این حس در درونم اتفاق بیفتد. اگر درونم اتفاق نیفتد و من کار کنم، این کار عین دروغ است. من با افتخار برای حججی کار کردم، آن روزی که کار کردم فکر می‌کنم، زمان به عقب برمی‌گشت و می‌توانستم کار بهتری انجام دهم. آن کار را خیلی سریع و با تکنینک دیجیتال کار کردم. من برای آن کار یک اسکناس ده تومنی نگرفتم. و فقط برای خونی که از گلوی این بچه آمد کشیدم. او را به نا حق و مظلوم کشته‌شد.[۱]


نگارخانه

پانویس

  1. حسن روح الامین: حکومتی نیستم اما حکومت اسلامی را دوست دارم سایت خبری تابناک، تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۳۹۸

پیوند به بیرون