موضوع ممنوع کردن فعالیت هنرمندان پیش از این هم سابقه داشته، بعضی از مسئولان ممنوع الفعالیتی هنرمندان را رسما اعلام نمی‌کردند ولی در عمل هنرمندان را بیکار می کردند. درحال حاضر با شکل جدیدی مواجه هستیم که آقایان رسما اعلام میکنند که تعدادی از هنرمندان نمی‌توانند کار کنند چون آنطور که میگویند همکاران ما قانون را رعایت نکردند.
پرسش من این است که برای اعلام چنین حکمی باید قانونی وجود داشته باشد تا بتوان کسی را از شغلش منع کرد، اصلا بر مبنای قانون اساسی چنین چیزی میسر نیست، بر اساس کدام قانون این حکم صادر شده است که کسی را که تمایل به کار دارد را از شغلش منع میکنند؟ محدودیت‌هایی هم اگر وجود دارد باید از جانب قوه قضائیه باشد و آنها هم بر مبنای قوانین عمل کنند. اینکه در لایه‌های زیرین توسط وزیر یا مدیر کل این اظهار نظر‌ها صورت میگیرد باید مشخص شود.
رئیس هیئت مدیره خانه سینما با ابراز تاسف از بیکاری تعداد زیادی از هنرمندان گفت: در حال حاضر تعداد زیادی از همکاران سینمایی ما اعم از زن و مرد اصلا مدت هاست که کار نمی‌کنند ولی متاسفانه آقایان در تریبون‌هایشان مدام از رونق و گسترش فعالیت حرف می‌‌زنند در حالی که به دلیل نوع مدیریتشان حتی ژانرهای مختلف سینمایی هم روبه نابودی رفته است و خیلی ازهمکاران ما اصلا به شکل طبیعی نمی‌توانند کار کنند.
این کارگردان در بخش دیگری از صحبت خود توضیح داد:حالا آقایان ازممنوع الکاری بعضی هنرمندان صحبت میکنند؛ آنها باید توضیح دهند بر مبنای کدام قانون و احکام چنین دستوری داده‌اند اگر قانون و احکامی دراین مورد وجود دارد به صورت رسمی اعلام کنند تا همه بدانیم. اگر مربوط به شورای امنیت کشور میشود هر چه سریعتر اعلام شود اگر هم مبنای قانونی دارد که به ما اعلام کنند تا ما هم این قانون را بدانیم.
عسگرپور تأکید کرد: اگر آقایان مبنا را قانون قرار داده اندومعتقدند هرکس قانون رارعایت نمی‌کندنمی تواند فعالیت کند،پس بدانند خودشان اولین کسانی هستند که باید ممنوع الفعالیت شوند چون خود مدیران و مشخصا مسئولان وزارت ارشاد و مدیران سینمایی قانون را رعایت نمی‌کنند.
او گفت: نمونه مشخصی که بخواهم بگویم بر مبنای قانون آنها باید ممنوع الفعالیت شوند ماده 2 قانون بهبود محیط کسب و کار است. این ماده قانونی را مسئولان لطفا ببینید و بعد متوجه میشوند چه نکاتی را رعایت نکرده ونمی کنند، پس به گفته خودشان امروز باید ممنوع الفعالیت شوند.
مدیرعامل خانه هنرمندان در بخش دیگری از صحبت خود گفت: قانون که فقط در حوزه حجاب نیست، بله میتوانیم مسائل را تفسیر مضیق کنیم و تنها به یکی دو مورد اشاره کنیم انگار که مسئولیتمان فقط در این حوزه خلاصه میشود، پس هر کسی حجاب را رعایت نکرد (که قانون درست و روشنی برایش وجود ندارد) قانون را زیر پا گذاشته و نباید فعالیت کند. این به نظر من اشتباه است، اگر مسئولان ما صداقت دارند لطفا از خودشان شروع کنند و به قانون احترام بگذارند و خودشان را به دلیل رعایت نکردن برخی قوانین ممنوع الفعالیت کنند ضمن اینکه بگویند بر اساس کدام قانون جلوی فعالیت همکاران ما را می‌‌گیرند.
عسگرپور گفت: ای کاش مسئولان و مدیران سینما به جای آنکه انرژی خودشان را صرف ممنوالگو:عکردن فعالیت هنرمندان کنند کمی وقتشان را روی مباحث سینما و توجه به گونه‌های سینمایی بکنند تا شاهد از بین رفتن مدل‌ها و ژآنر‌های سینمایی نباشیم. باید اذعان داشت این روزها در سینمای ایران فقط دو مدل سینما در جریان است، یک مدل آنکه خیلی خوب جواب میدهد و باعث فعالیت تعدادی از همکاران ما شده و مدل دیگر سینما که توسط نهادهای حاکمیتی پیگیری میشود ومعمولا برگشت سرمایه و چگونه اکران شدن آن برای مسئولان چندان مهم نیست. به نظر من بهتر است مسئولان سینما وقتشان را دراین بخش بیشتر صرف کنند تا سینمای ایران به دو مدل فیلمسازی خلاصه نشود.
رئیس هیئت مدیره خانه سینما در پاسخ به اینکه تعدادی از این هنرمندان خودشان هم تمایل به بازی در فیلم‌ها ندارند گفت: اسامی ممنوع ازکارها اعلام نشده اما بحث این است که بر مبنای کدام قانون این دستور داده میشود؟ همینجوری که نمی‌شود جلوی فعالیت کسی را گرفت. هرجریمه ای هم هست قانون باید مشخص کند نه بر اساس نظریه فلان مدیر کل و وزیر. کشوری هستیم که مدعی آزادی هستیم بعد جلوی نویسنده را می‌‌گیریم که ننویسد، مگر میشود به نویسنده بگویند ننویسد؟ آیات شیطانی که ننوشته، آیا کسی را که به مشکلات اجتماعی اشاره میکند یا مباحث سیاسی ورود میکنند بایداز نوشتن منع کرد؟ اصلا مگر میشود؟
عسگر پور تأکید کرد: اصلاکار ندارم که چقدر صریح اعلام کردن این احکام به مصلحت کشور نیست چون آقایان خودشان صلاحشان را می‌‌دانند و من هم وارد ریز جزئیات نمی‌شوم اما بحث اینجاست اگر جلوی رفتار این آقایان گرفته نشود این تسری پیدا میکند و فردا از رئیس گرفته تا دربان دم در به خودشان اجازه می‌‌دهند بر مبنای مسئولیتی که دارند فعالیت را از هرکسی سلب کنند واین یعنی هرج ومرج و این برای کشور ما خوب نیست.
او گفت: متاسفانه باید گفت دربین کشورهای صاحب سینما تنها کشوری هستیم که چنین ممنوعیت‌هایی را برای سینماگرانش به وجود میآورد دردنیا حداقل در این بخش نظیر نداریم. انگار مسئولان هم بدشان نمی‌آید نام و آوازه آنها از این طریق در جهان بپیچد و چنین رفتاری برایشان افتخارآمیزشده است. درحالی که همین بازیگرانی که آقایان بنای ممنوعیت برایشان دارند باهنرنمایی و نقش‌آفرینی‌های خود باعث شناخته شدن سینمای ایران در جهان شدند و پرچم کشورمان را در جشنواره‌های بزرگ دنیا بالا بردند حالا که دیگر تمام این جشنواره‌ها را از دست دادیم و به دلیل سوءمدیریت تقریبا دیگرتریبونی در مجامع جهانی نداریم. هیچ جای دنیا با هنرمندانش این رفتار را ندارد که ماداریم واین اصلا برای کشورمان شایسته نیست که به جای گفت و گو و تعامل برای برون رفت از این مشکلات، برچسب ممنوعیت فعالیت به هنرمندان وارد کنیم.
رئیس هیئت مدیره خانه سینما در مورد شایعاتی که در مورد استعفای مرضیه برومند از مدیرعاملی خانه سینما شنیده میشود گفت: در مورد گفتار همکاری که هنرمند هستند و در عین حال مدیریت هم بر عهده دارند نباید قضاوت‌های سریع کرد به طوریکه زندگی هنری او زیر سوال رود این رفتار کاملا اشتباه است.خانم مرضیه برومند قبل از اینکه مدیر عامل خانه سینما باشند یک هنرمند شناخته شده با آثار برجسته در تاریخ تلویزیون وسینمای ایران هستند؛ فرد بسیار محترمی که کارهای ارزشمند او در حوزه کودک کاملا شناخته شده و روشن است.
او افزود: حالا در یک زمانی، بسته به شرایطی در یک جمعی از کلماتی استفاده کردند که این کلمات را همانطور که خودشان هم تأکید کردند به اشتباه بر زبان آوردند ما که نباید ملاکمان فقط همین کلمات باشد.در فضایی که امکان فضای دو قطبی به شدت وجود دارد باید بسیار زیاد مراقب کلمات بود چون هر تفسیری از آن میشود وهر صحبتی در تند بادها به هر سمتی ممکن است بچرخد و برداشت‌های متعدد از آن شود و گروهی هم ازآن سواستفاده کنند.
به گفته عسگرپوردر این شرایط یک عده پیدا شده‌اند که دلسوزیشان برای سینما محل تردید جدی است الان هم تمایل دارند فضای دو قطبی در سینما به وجود بیاورند که درنهایت موفق نخواهندشد چراکه سینمای ایران نشان داده بخصوص درشرایط بحران یکپارچه خواهدبود.
او گفت: خانم برومند خودشان توضیح دادند که منظورشان درست فهمیده نشد او خطابش مسئولان بود که وقتی با هنرمند واساسا مردم درست رفتار نمی‌کنند و قدر هنرمندان را نمی‌دانند چه تبعاتی برای کشور داردکه این حرف مهم است.[۱]
محمد مهدی عسگرپور
| کارگردان و تهیه‌کننده | |
 | |
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۳۴۲ (۶۱–۶۲ سال) |
| ملیت | ایرانی |
| محل تولد | تهران |
| دانشگاه | فارغ التحصیل سینما از دانشگاه صدا و سیما |
| اطلاعات هنری | |
| زمینه فعالیت | سینما و تلویزیون |
| جوایز | کسب جایزه بهترین فیلم آسیایی جشنواره فیلم فجر(سال ۸۵) سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم مهمان داریم در سی‌ودومین دوره جشنواره فیلم فجر(سال ۸۵) |
محمدمهدی عسگرپور (زادۀ ۱۳۴۲ در تهران) کارگردان و تهیه‌کننده سینما و تلویزیون ایران است. او فارغ‌التحصیل دانشگاه صداوسیما بوده و فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۶۶ با کارگردانی فیلم‌های کوتاه آغاز کرد. عسگرپور بعدها به فیلم‌نامه‌نویسی و کارگردانی آثار بلند سینمایی و تلویزیونی پرداخت و توانست آثار موفقی همچون فیلم‌های «پرواز در نهایت»، «قدمگاه»، و مجموعه‌های تلویزیونی «روح‌الله»، «جراحت» و «شیدایی» را از خود برجای بگذارد.
عسگرپور ازجمله کارگردانان باسابقه‌ای است که محور ساخت بسیاری از آثار او خانواده و مشکلاتی است که پیرامون خانواده اتفاق می‌افتد. او سعی کرده با الهام از مسائل و مشکلات اجتماعی و فرهنگی درون جامعه و تأثیر آن در خانواده، به روایت قصه‌هایی بپردازد که مردم بیشتر با آن درگیر هستند؛ عسگرپور بعضاً در سیرِ روایی قصه‌ها، به راه‌حل‌هایی برای برون‌رفت از مشکلات خانوادگی-اجتماعی نیز اشاره‌هایی داشته است؛ سریال‌های «جراحت»، «شیدایی» و «نفس گرم» ازجمله کارهای پرمخاطب عسگرپور است که بارها از شبکه‌های مختلف تلویزیونی بازپخش شده است و هرکدام موضوعی چالشی را در حوزه خانواده و اجتماع را به تصویر کشیده است.
عسگرپور در نهادهای فرهنگی مختلف، از جمله بنیاد سینمایی فارابی، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و خانه سینما، به‌عنوان مدیرعامل و معاون هنری فعالیت کرده است. در زمینه داوری جشنواره‌های بین‌المللی نیز حضوری فعال داشت و در جشنواره‌های معتبر مانند «زردآلوی طلایی ایراوان» و «کیتزبوهل اتریش» به داوری پرداخته است.
تیزر فیلم قدمگاه
فعالیت‌های هنری
فیلمسازی و تهیه‌کنندگی
عسگرپور در عرصه فیلمسازی نیز آثار برجسته‌ای را از خود به جای گذاشته است. کارگردانی فیلم‌هایی همچون «پرواز در نهایت»، «قدمگاه»، «هفت و پنج دقیقه» و «مهمان داریم» و ساخت مجموعه‌های تلویزیونی همچون «روح‌الله»، «گل‌های گرمسیری»، «اتوبوس»، «جراحت»، «شیدایی»، «نفس گرم» و «رهایم کن» از جمله فعالیت‌های هنری او است. علاوه بر کارگردانی، او در تهیه‌کنندگی آثار سینمایی مانند «ماجان»، «متولد ۶۵» و «پرواز در نهایت» نیز نقش داشته و توانسته جوایز زیادی را از جشنواره فیلم فجر کسب کند.
آثار
| نام اثر | سال | نقش |
|---|---|---|
| رهایم نکن (سریال) | ۱۳۹۶ | کارگردانی، نویسندگی |
| نفس گرم | ۱۳۹۴ | کارگردانی، نویسندگی |
| میهمان داریم | ۱۳۹۲ | کارگردانی، نویسندگی |
| شیدایی | ۱۳۹۰ | کارگردانی |
| جراحت (سریال) | ۱۳۸۹ | کارگردانی |
| ۷ و ۵ دقیقه (فیلم) | ۱۳۸۷ | کارگردانی |
| گل‌های گرمسیری (سریال) | ۱۳۸۷ | کارگردانی، نویسندگی |
| اقلیما (فیلم) | ۱۳۸۵ | کارگردانی، نویسندگی |
| نسیم شمال باد جنوب (سریال) | ۱۳۸۴ | کارگردانی |
| قدمگاه | ۱۳۸۲ | کارگردانی |
| نقطه اوج | ۱۳۷۱ | کارگردانی، نویسندگی |
| پرواز در نهایت (فیلم) | ۱۳۶۹ | کارگردانی، نویسندگی، تهیه‌کنندگی |
| ماجان | ۱۳۹۵ | تهیه‌کنندگی |
| متولد ۶۵ (فیلم) | ۱۳۹۴ | تهیه‌کنندگی |
| عید امسال (سریال) | ۱۳۸۷ | تهیه‌کنندگی |
داوری در جشنواره‌های بین‌المللی
عسگرپور علاوه بر مدیریت و فیلمسازی، در عرصه داوری جشنواره‌های بین‌المللی نیز حضوری فعال داشته است. از جمله جشنواره‌های بین‌المللی که او در آنها به عنوان داور مشارکت داشته می‌توان به جشنواره‌های «زردآلوی طلایی ایراوان» و «کیتزبوهل اتریش» اشاره کرد. همچنین او از سال ۱۳۸۹ به عنوان نایب رئیس حوزه آسیا در فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های تهیه‌کنندگان فیلم FIAPF فعالیت کرده است. عسگرپور کارشناس برنامه دین دات آی آر (۱۳۹۶) و برنامه ۱۸۰ درجه (۱۳۹۴) نیز بوده است.
سوابق اجرایی و مدیریتی
دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر
تیزر فیلم پرواز تا نهایت
یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای مدیریتی عسگرپور، دبیری دو دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر است. در دوران مدیریت او، این جشنواره موفق به کسب درجه «الف» از فیاپف شد که نشان از ویژگی‌های رقابتی و بین‌المللی این رویداد داشت.
این موفقیت حاصل تلاش‌های او در دوران مدیریت رضا میرکریمی در جشنواره بود و در اجلاس فیاپف در جشنواره فیلم کن سال ۱۳۹۸، مسئولان این نهاد بین‌المللی به ارزیابی مثبت جشنواره جهانی فیلم فجر پرداخته و آن را جشنواره‌ای با تمامی ویژگی‌های جشنواره‌های رقابتی دانستند.
مدیریت سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی
خاطره محمدمهدی عسگرپور در برنامه «خندوانه» از درآمدش در سن ده سالگی
علاوه بر فعالیت‌های سینمایی، محمدمهدی عسگرپور در سمت‌های مختلف اجرایی نیز فعالیت داشته است. او مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، مدیرعامل خانه سینما و خانه هنرمندان ایران بوده است.
در دوران فعالیت خود، مسئولیت‌های مهمی از جمله سرپرستی مرکز سینمای تجربی، مدیریت گروه کودک و نوجوان شبکه دوم، و معاونت بخش جنگ بنیاد سینمایی فارابی را نیز بر عهده داشت.
دبیر انجمن صنفی وی او دی
با آغاز همه‌گیری کرونا و تحول در شیوه‌های توزیع فیلم و سریال، عسگرپور با حضور فعال در فضای جدید رسانه‌ای، دبیر انجمن صنفی وی او دی شد و در این حوزه فعالیت‌های جدیدی را آغاز کرد. در این راستا، او با تشکیل این انجمن، به گسترش و سامان‌دهی پلتفرم‌های پخش اینترنتی فیلم و سریال (VOD) پرداخت.
سوابق اجرایی عسگرپور در یک نگاه
| عنوان | مسئولیت |
|---|---|
| رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل | خانه سینما |
| معاون هنری | سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران |
| مدیرعامل | بنیاد سینمایی فارابی |
| قائم مقام مدیر | شبکه دو سیما |
| مدیر گروه کودک و نوجوان | شبکه ۲ سیما |
| معاون واحد جنگ | بنیاد سینمایی فارابی |
| عضو بخش فرهنگی | بنیاد سینمایی فارابی (از دوره تأسیس) |
| دبیر اولین جایزه جهانی پوستر ادیان توحیدی | - |
| دبیر اولین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران | - |
| دبیر جشن بزرگ سینمای ایران | دوره نهم |
| دبیر بین‌المللی فیلم فجر | دوره‌های ۲۰ و ۲۱ |
| دبیر جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان | دوره‌های ۱۷ و ۱۸ |
| نایب رئیس فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های تهیه‌کنندگان فیلم FIAPF | - |
| عضو هیئت داوران | یازدهمین جشنواره فیلم کیتز بوهل، اتریش |
جوایز و افتخارات
| سال | جایزه | فیلم |
|---|---|---|
| ۳۴مین جشنواره فیلم فجر | نامزد سیمرغ بلورین بهترین فیلم | متولد ۶۵ |
| ۲۵مین جشنواره فیلم فجر | نامزد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی | اقلیما |
| ۳۲مین جشنواره فیلم فجر | نامزد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی | میهمانداری |
| ۲۲مین جشنواره فیلم فجر | نامزد سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی | قدمگاه |
| ۳۲مین جشنواره فیلم فجر | سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی | مهمان داریم |
| ۳۲مین جشنواره فیلم فجر | بهترین فیلم آسیایی | مهمان داریم |
گفتاورد
محمدمهدی عسگرپور دبیر سیوهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در گفتگو با برنامه زنده «شهرفرنگ» ضمن پاسخ به اهم ابهامات و انتقادات درباره این رویداد، تأکید کرد؛ «ما جشنواره‌زده نیستیم. »
به گزارش سوره سینما به نقل از ستاد خبری سیوهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، محمدمهدی عسگرپور دبیر سیوهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر با حضور در برنامه زنده تلویزیونی «شهر فرنگ» از شبکه خبر در پاسخ به انتقادات مطرح‌شده نسبت به چرایی اصرار بر برگزاری این رویداد در شرایط کرونایی توضیح داد: من فکر می‌کنم نه در مورد جشنواره جهانی فیلم فجر که در مورد برنامه‌های دیگری هم، این نظرهای انتقادی وجود دارد. برخی فعالان سینما، نگران هستند و دغدغه‌های خاصی عمدتا در حوزه معیشتی دیگر همکاران خود دارند و فکر میکنند میشود با حذف این جشنواره‌ها همه چیز را درست کرد.
وی بیان کرد: خیلی از همکاران هم این نظر را ندارند. واقعیت این است که ما در مورد اکوسیستمی صحبت می‌کنیم که بخشی از آن یک رویداد ملی است و بخشی دیگر جهانی. تقریبا در هر جای دنیا کشورهایی که در جشنواره‌ها حضور دارند و سهمی از بازار فیلم هم دارند، حداقل یک جشنواره جهانی دارند. ما جزو کشورهایی هستیم که تعداد تولیدات‌مان قابل توجه است و سال‌هایی جزو ۷ کشور اول دنیا بودیم. این بخشی از همان اکوسیستمی است که عدد ممکن است اختلاف نظر درباره آن وجود داشته باشد.
- وقتی «فستیوال» را «جشنواره» ترجمه می‌کنیم!
دبیر سیوهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در پاسخ به این سوال که خروجی این رویداد در ۵ دوره اخیر برگزاری مستقلش چه بوده است، گفت: راجع به خروجی یک جریان فرهنگی، بعضی از افراد ممکن است، ساده‌سازی کنند. متاسفانه بعضی از اظهارنظرها اینگونه است که گویا ما داریم راجع به یک سوپرمارکت صحبت می‌کنیم که باید انتهای هر شب ریز خرید و فروش آن مشخص باشد! ولی «بازار فیلم» این کارکرد را ندارد و شما ممکن است مذاکراتی کنید که سه سال دیگر جواب بدهد.
او ادامه داد: اساسا جشنوارههایی مثل برلین و کن که اینجا خیلی راجع به آنها صحبت میشود و بالای ده هزار مهمان دارند، اقتصادشان متفاوت است و اگر جشنواره جهانی فجر با آنها مقایسه شود، ممکن است بگویند دستاوردهایش کم است چون در آنجا رقم‌های بیشتری جابه‌جا میشود. من فیلمساز هستم و خودم دیده‌ام که فیلمم در جشنواره فجر دیده شده، بعد به چند جشنواره جهانی رفته و در نهایت هم به فروش رسیده، ممکن است خیلی از دوستان چنین چیزهایی را نگویند. من خیلی از فیلمسازان را می‌شناسیم که شروع فیلمسازی جهانی‌شان از همین فجر بود.
- فجر جهانی؛ سفره‌ای برای درآمد برگزارکنندگان!؟
عسگرپور درباره طرح این موضوع از سوی برخی که دست‌اندرکاران ثابتی در جشنواره جهانی فجر در دوره‌های اخیر وجود دارد و اینکه گاهی فقط برخی از آنها تعویض میشوند هم گفت: من این بحث را در خانه سینما هم زیاد می‌شنیدم. ما هر دفعه به مجمع عمومی برمی‌خوردیم که باید انتخابات شکل می‌گرفت، خیلی از دوستان اعلام می‌کردند که نمی‌خواهند حضور داشته باشند، ولی به صورت عملگرایانه اکثر دوستان می‌دانستند که نام‌های بزرگی بودند که اصلا نمی‌خواستنند وارد عرصه مدیریتی شوند.
- ثبات مدیران امتیاز یک جشنواره است
عسگرپور مطرح کرد: جشنواره جهانی فیلم فجر حتی قبل از اینکه من دبیرش باشم، این کارکرد را داشته است که نیروهای جوان جذب کند و من با تعدادی از جوانان مواجه هستم که وارد پیکره جشنواره شده‌اند. روزی که وارد شدند اطلاعاتشان کم بود ولی امروز به قدری پخته شده‌اند که به جشنواره‌های دیگر هم کمک میکنند. ما با ورود نسلی جدید مواجه هستیم. به ویژه در جشنواره جهانی فجر. اصولا جشنوارههایی که با تغییرات دولتی مواجه بوده‌اند، تغییرات به آنها لطمه زده است. در سال‌های مختلف خیلی جایزه‌ها در جشنواره ملی فجر حذف شد و مجدد برگشت و ما حس کردیم مقررات جشنواره هم با تغییر مدیران می تواند تغییر کند. من حس می‌کنم اگر همکارانی علاقه‌مند باشند در این حوزه کار کنند، امکان این کار برایشان وجود دارد. برخی از مدیران، با کمی کسب تجربه از جشنواره جدا شدند و مستقل کار میکنند و حالا دیگر حاضر نیستند به این رویداد برگردند.
دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر در بحش دیگری از صحبت‌های خود درباره فرآیند حضور مخاطبان در این دوره از جشنواره توضیح داد: طبق روال چند سال گذشته سهمیه‌هایی به چند بخش داده شده، یک بخش باشگاه مخاطبان جشنواره است که بیش از ۱۰ هزار عضو دارد و عمدتا هم جوان هستند؛ جوانانی که علاقه‌مند دنبال کردن فیلم‌های خارجی و به تعبیری علاقه‌مند جدی سینما هستند.
عسگرپور افزود: این افراد نیمی از سهمیه حضور در جشنواره را دارند. بخش دیگری از سهمیه به صاحبان آثار تعلق میگیرد و بخشی هم به مخاطبانی که میخواهند بلیت تهیه کنند و بیایند که شرایط آن به زودی اعلام میشود. در فرآیند میزبانی این دوره پروتکل‌ها مهم است که ما باید بررسی کنیم چه میزان از سالن‌ها را در اختیار مخاطبان میتوانیم قرار دهیم. امسال سالن روباز هم داریم، این سالن‌ها در جشنواره‌های جهانی شناخته شده و جشنوارههایی که در آینده میخواهند به شکل فیزیکی برگزار شوند باید وجود داشته باشند. سینما «کانون» یک سالن روباز دارد و پردیس «چارسو» هم که میزبان جشنواره است با یک سالن روباز میزبان مخاطبان خواهد بود.
عسگرپور درباره بخش‌های مختلف جشنواره سی‌وهشتم توضیح داد: بخش‌هایی را که متکی به حضور فیزیکی است، مثل بزرگداشت‌ها یا بخش دارالفنون که آموزشی بود، حذف کردیم. از پلتفرم «سیناندو» برای بخش بازار استفاده می‌کنیم که همان پلتفرمی است که بازار جشنواره کن از آن استفاده کرد. در این پلتفرم شصت پکیج خواهیم داشت به همراه چهارصد مخاطب که فقط فیلم‌های ایرانی در آن به نمایش گذاشته میشود. نماینده فستیوال‌ها، تهیه‌کنندگان، مخاطبان و خریداران فیلم‌های ایرانی می‌توانند در این بخش حضور داشته باشند. آنها می‌توانند همه فیلم‌ها را ببینند. منتها این یک برنامه فشرده است و ما یک گزینه را هم درخواست کردیم اضافه کنند که با استفاده از آن هرکس می‌خواهد فیلم ببیند باید به صاحب فیلم درخواست بدهد و اجازه‌اش را بگیرد. صاحب فیلم هم می‌داند چه کسانی اثرش را دیده است.
- تخفیف ۹۰ درصدی برای استفاده از«سیناندو»
عسگرپور در پاسخ به منتقدانی که اعتبار فیلم‌های انتخابی برای نمایش در جشنواره جهانی فیلم فجر را نسبت به رویدادهای معتبر بین‌المللی زیر سوال می‌برند، گفت: من این نظرات را در حد کلی‌گویی‌ها می‌پذیرم، اما همواره خیلی مایلم که دوستان راجع به مصادیق صحبت کنند. من به‌عنوان مخاطب می‌گویم، کسانی که در جشنواره‌های مطرح مثل برلین بودند و آثار بخش مسابقه را نیز دیده‌اند، فیلم‌های بخش مسابقه ما را هم بینند، آنگاه می‌توانند مقایسه کنند. همکاران ما در بخش جهانی باید تمام این فیلم‌ها را رصد کنند. برخی از فیلم‌هایی که در طول سال‌های گذشته امکان نمایش در جشنواره جهانی داشتند، اولین حضورشان اینجا بود و از اینجا توانستند در جشنواره های دیگری هم شرکت کنند. این جشنواره سکوی پرتاب آنها بود و توانستد در جشنواره‌های معتبری حضور پیدا کنند. من در دوره‌های قبل نبودم، ولی در جشنواره‌های بین‌المللی می‌دیدم آثاری را که در رزومه خود حضور و جایزه گرفتن در جشنواره جهانی فجر را عنوان کرده بودند.
او افزود: من تعداد زیادی از جشنواره‌ها بوده‌ام، به عنوان نایب رئیس فیاپف عرض می‌کنم، جشنواره جهانی فجر در این فدراسیون به‌عنوان یک جشنواره درجه یک شناخته میشود. ما گاهی اوقات دوست داریم خودمان را کم مقدار بدانیم و متاسفانه این جزو فرهنگ‌مان شده است.
دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: در جشنواره امسال نزدیک به سی و پنج کشور در بخش‌های مختلف حضور دارند. دانمارک، انگلیس، فرانسه، هلند و. . . کشورهای گمنامی نیستند. اگر جشنواره فجر این کارکرد را پیدا کرده است که مامنی برای کشورهای دور و اطراف باشد که امکان دسترسی به جشنواره‌های بزرگتر را ندارند، این می‌تواند یک موفقیت باشد. کما اینکه در جشنواره جهانی سال‌های قبل، بسیاری از آثار کشورهای همسایه در اینجا به فروش رفت. چون امکان دسترسی به برلین و جاهای دیگر را نداشتند. در بخش رقابتی امسال هم ما از کشورهایی که فیلمسازان بزرگ دارند، آثاری داریم.
عسگرپور درباره تقویت بخش بازار و حذف بخش‌های رقابتی هم اظهار کرد: بخش رقابتی شور و هیجان به وجود میآورد و جشنوارههایی که رقابتی نیستند این ویژگی را ندارند. در کل من با این مشکلی ندارم، ولی یک نگاه بلندنظرانه نیاز دارد. ما به بازاری نیاز داریم که پنج تا ده هزار نفر در آن رفت و آمد داشته باشند. ما چنین ابعادی نداریم، نه اینکه نتوانیم، ما پتانسیلی داریم برای برگزاری جشنواره‌ای با تعداد افراد زیاد. کما اینکه ما میتوانیم به نوع حضور خارجی‌ها در کشورمان، پروازها، ترانزیت و. . . توجه داشته باشیم. منتها این موضوع در شرایطی رخ میدهد که امکاناتش فراهم باشد. من حس می‌کنم پتانسیل چنین بازاری را داریم.
- بازار فجر را می‌توان با بازار کن و برلین مقایسه کرد؟
عسگرپور درباره انتخاب فیلم‌های ایرانی حاضر در جشنواره جهانی فجر گفت: متاسفانه این مشکل وجود دارد که بخشی از آن به نگرش ما نسبت به جشنواره‌ها برمی‌گردد. در بسیاری از جشنواره‌های دنیا، وقتی پیکره بخش مسابقه را می‌بینید، متوجه می‌شوید که خیلی ربطی به بازار ندارند و حضور در جشنواره‌ها می‌تواند برایشان امتیاز محسوب شود. در مورد فیلم‌های ایرانی هم همین‌گونه است، فیلم‌های ایرانی که به شکل طبیعی ساخته میشوند.
او ادامه داد: جشنواره جهانی باید از سبد فیلم‌های ایرانی برداشت کند. درباره جشنواره ملی هم این سوال وجود دارد که آیا ترکیب فیلم‌ها، ویترین تمام سینمای ایران است؟ پس همیشه این سوال هست، درحالی که اصلا مهم نیست. شما فرض کنید جشنواره‌ای وجود ندارد، این فیلم‌ها ساخته شدند و باید دیده شوند. یکی از نکات ما این است که فیلم‌های جدیدتر در بخش رقابتی بیایند، نه فقط فیلم‌هایی که در جشنواره ملی بوده‌اند. اولویت‌های دیگر ما این است که نیروها و چهره‌های جدیدتری از سینمای ایران معرفی کنیم تا این افراد هم بتوانند رقابت کنند.
عسگرپور تأکید کرد: خیلی از آثار برای جشنواره ملی ما خوب هستند، اما ممکن است مناسب جشنواره جهانی نباشد. مثلا ما آثاری را در حوزه دفاع مقدس به مهمان‌های خارجی نشان می‌دادیم، آنها می‌گفتند ما تا انتها نفهمیدیم چه اتفاقی افتاد! گاهی این مشکلات وجود دارد. ما باید آثاری را انتخاب کنیم که قابلیت فهمیده شدن توسط مخاطب خارجی را داشته باشد. ما باید از سبد ساخته‌های موجود استفاده کنیم.
- ترکیب خوب فیلم‌های ایرانی جشنواره سی‌وهشتم
عسگرپور درباره بحث ادغام مجدد بخش ملی و جهانی جشنواره فجر هم گفت: درباره تلویزیون هم برخی می‌گفتند اگر همه این هشبکه‌ها را جمع و تبدیل به سه شبکه کنید بهتر است و برنامه‌سازی با کیفیت‌تر میشود. درباره ادغام بخش ملی و جهانی فجر هم، همین است. نباید فراموش کنیم چرا این دو بخش جدا شدند، جشنواره ملی منازعات و مختصات خاص خودش را دارد. جشنواره جهانی مخاطب خاص خودش را دارد و منازعاتی هم ندارد، مثلا کسی دعوا نمی‌کند که چرا سیمرغ ما را ندادید و آن دوستانی که میگویند ادغام شود از دو جهت میگویند، یکی از نظر صرفه‌جویی که باید بررسی شود آیا اینگونه هست یا نه، یکی دیگر اینکه مهمان‌های خارجی می‌آمدند و در یک دوره، همه مدل فیلم‌های ایرانی را می‌دیدند. ما می‌گفتیم در مجالی که جشنواره ملی ما برگزار شده، چند مهمان خارجی هم بیایند و فیلم‌های ما را ببیند.
او ادامه داد: به همین خاطر بخش بین‌المللی در حاشیه قرار می‌گرفت. به نظر من ادغام این دو جشنواره مصیبت‌های خاص خودش را خواهد داشت. الان به دلیل شرایطی که پیش آمده معتقدم جدایی این جشنواره‌ها بهتر است.
- ما شفاف‌سازی می‌کنیم، دیگران هم بکنند
وی ادامه داد: این بحث شفافیت و اتاق شیشه‌ای از لحاظ فیلم‌نامه‌نویسی تا حدودی طنز شده است. نمی‌شود برای یک جای کوچک درخواست اتاق شیشه‌ای داد و جاهای دیگر را رها کرد.
عسگرپور تأکید کرد: ما جشنواره‌زده نیستیم، یک کشور صاحب سبک سینماییم. خیلی از کشورهایی که از ما کمتر تولیدات دارند جشنواره‌های جهانی برگزار میکنند. جشنواره‌ها اساسا محل عرضه هستند نه مهمانی. یکی از محل‌های عرضه، جشنواره جهانی فجر است، خصوصا اگر این جشنواره بتواند این آثار را به خریداران خارجی برساند. ما با دست خودمان می‌خواهیم این امکان عرضه را از خودمان بگیریم![۲]
پانویس
- ↑ گفت‌وگو محمدمهدی عسگرپور با سینما اعتماد، پایگاه خبری جامعه اصناف ایران، تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۲، دریافت شده در ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳.
- ↑ «محمدمهدی عسگرپور: ما جشنواره‌زده نیستیم، کشور صاحب‌سینما داریم». دریافت‌شده در ۲۲ دی ۱۴۰۳.
پیوند به بیرون
