میلاد عرفانپور (زاده ۱۳۶۷ در شیراز) شاعر و نویسنده ایرانی است. عرفانپور شعرهای خود را در قالب سنتی و به‌ویژه رباعی سروده است. او تاکنون یکبار مقام نخست جشنواره جوان خوارزمی در پژوهش‌های بنیادین و نیز نامزد جایزه قلم زرین و برگزیده جشنواره شعر فجر بوده است.
بهاءالدین خرمشاهی، شاعر و ادیب معاصر، در وصف کتاب «شمعدانیها» یادداشتی نوشته و پس از تمجید از این اثر، یازده امتیاز درباره رباعی‌های میلاد عرفانپور برشمرده است؛ همچنین حمیدرضا شکارسری، شاعر و منتقد ادبی، نیز عرفانپور را ازجمله احیاگران قالب رباعی در دهه هشتاد خورشیدی دانسته است.
ارجاع رهبر معظم انقلاب به دوبیتی مشهور او «از آخر مجلس شهدا را چیدند» و همچنین استفاده ایشان از تعبیر «میلاد عزیز» درباره عرفانپور از واکنش مهم شکل‌گرفته درباره آثار اوست.
زندگی و تحصیلات
میلاد عرفانپور متولّد شیراز است. او فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد در رشته «سیاست‌گذاری فرهنگ و ارتباطات» از دانشگاه امام صادق(ع) بوده و هم‌اکنون دانشجوی دکتری خط‌مشی‌گذاری عمومی است. موضوع پایان‌نامه ارشد او «تحلیل گفتمان انتقاد اجتماعی در شعر شاعران انقلاب اسلامی» بوده است.
کلیپ خوانش شعر «از آخر مجلس شهدا را چیدند» توسط میلاد عرفانپور در جلسه دیدار مقام معظم رهبری با شاعران
فعالیت تخصصی
میلاد عرفانپور سرودن شعر را از کودکی و تحت تأثیر دوبیتی‌های محلی که مادربزرگش برایش می‌خواند آغاز کرد. نخستین کتاب خود را با عنوان «از شرم برادرم» در قالب رباعی، در سال ۱۳۸۵ به وسیله انتشارات سپیده‌باوران منتشر کرد. او در سه مجموعه شعر بعدی خود نیز سرودن در همین قالب را ادامه داد: دو اثر «پاییز بهاریست که عاشق شده است» و «پادشهر» را او در سال ۱۳۸۸ و «جشن فراموشی‌ها» در سال ۱۳۸۹ روانه بازار کتاب کرد.
در آستانه عملیات تنبیهی «وعده صادق۱» علیه رژیم صهیونیستی، آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی در یکی از جلسات مرتبط، یک بیت شعر از غزلی که چندسال پیش با تلمیح از آیات قرآن مجید درباره رویارویی حضرت موسی (ع) با فرعون و ساحرانِ فرعونی سروده بودند، برای این عملیات خواندند:
تو را است معجزه در کف زِ ساحران مهراس
عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز
در پی انتشار این سروده، میلاد عرفانپور با سرودن غزلی به استقبال شعر رهبر انقلاب رفته است:
دلا! ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز
ما را مباد، از دل طوفان گریختن
ننگ است از میانه میدان گریختن
از خط خون بخوان که نبوده‌ست رسم ما
از پاسخ ندای شهیدان، گریختن
جانا تو جان بخواه! که معنای زندگی‌ست
دل را بهانه کردن و از «جان» گریختن
اسفند روی آتش عشقیم و روشن است
از این بلا نمی‌شود آسان گریختن
کم سو شدیم در قفس شهرها، خوشا
همچون ستارگان به بیابان گریختن
یاایهالعزیز! گوارای جان ماست
محض رضای دوست به زندان گریختن
با اشک شوق، می‌گذریم از میان نیل
فرعون مانده است و هراسان گریختن
ما در امان «انّ معی ربّیِ» توایم
از فتنه‌ها خوش است به قرآن گریختن
شعرخوانی میلاد عرفانپور در جلسه دیدار مقام معظم رهبری با شاعران
آثار
کتاب
آیینه‌های فریاد، ۱۳۹۷
از شرم برادرم، ۱۳۸۵
پاییز بهاریست که عاشق شده است،۱۳۸۶
پادشهر، ۱۳۸۸
جشن فراموشی‌ها، ۱۳۹۱
بی‌خبری‌ها، ۱۳۹۴
چاره‌ها(گزیده رباعی معاصر)، ۱۳۹۱
ناخوانده، ۱۳۹۲
دربارهٔ تو، ۱۳۹۴
از آخر مجلس، ۱۳۹۵
راهبندان، ۱۳۹۶
تماشایی، ۱۳۹۷
دوستش داشته باش، ۱۳۹۹
شمعدانیها، ۱۳۹۹
ترانه‌سرایی
میلاد عرفانپور در زمینه ترانه‌سرایی نیز طبع‌آزمایی کرده است. یکی از آثار او در این زمینه، با همراهی محمدمهدی سیار، و به خوانندگی حامد زمانی که در رسانه‌های غربی نیز بازتاب داشت «هتل کوبورگ» نام داشت که موضوع آن، پرونده هسته‌ای ایران بود.
عرفانپور همچنین با خوانندگان ایرانی دیگری همکاری داشته است و اشعار او را هنرمندانی همچون علیرضا افتخاری، محمد معتمدی، غلامرضا صنعتگر، نیما مسیحا، اشکان کمانگری و حجت اشرف‌زاده نیز اجرا کرده‌اند.
سوابق
علمی
مقاله علمی پژوهشی: تحلیل گفتمانی انتقاد اجتماعی در شعر شاعران انقلاب اسلامی/ فصلنامه مطالعات فرهنگ-ارتباطات بهار ۱۳۹۷ شماره ۴۱
فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد سیاست‌گذاری فرهنگ و ارتباطات از دانشگاه امام صادق(ع) (۱۳۹۳)
پایان‌نامه: تحلیل گفتمانی انتقاد اجتماعی در شعر شاعران شاخص انقلاب اسلامی
پدرم هم یک مقداری اهل نقاشی و شعر بودند و هم اینکه ایشان مداح هستند و هنوز هم مداحی می‌کنند. همچنین مادربزرگم که خدا رحمتشان کند با اینکه سواد نداشت، خیلی از دوبیتی‌های محلی را حفظ بود و می‌خواند. شاید بیش از ۶۰–۷۰ دوبیتی از حفظ داشت و با آهنگ برای ما می‌خواند و این باعث شد که وزن و شعر و علاقه‌ای که نسبت به ادبیات هست از همان دوران کودکی در ذهن ما و در جان ما شکل بگیرد. وی در جایی دیگر در مورد اینکه چگونه شاعران می‌توانند پای دفاع از انقلاب و آرمان‌ها بایستادند گفت:
همیشه این دغدغه را داشتیم که یک سقفی باشد و درواقع از جریان اصیل شعر انقلاب اسلامی حمایت بشود. جریانی که در بزنگاه‌ها اینها هستند که پای انقلاب می‌ایستند. مثل سال ۸۸ خیلی از شاعرها سکوت کردند و خیلی از شاعرها طبل مخالف زدند و قلیلی از شاعرها بودند که پای دفاع از انقلاب و آرمان‌ها ایستادند و ما در فکر بودیم که چطور می‌شود بر بالندگی این جریان کمک کرد و به شکوفایی بیشترش کمک کرد.
سرفصل‌هایی که ما کارکردیم برگزاری دوره‌های آموزشی شعر جوان انقلاب اسلامی به نام «آفتاب‌گردان‌ها» بود که این حرکت با توجه به این خلأیی که وجود داشت که ما در برنامه‌های ادبی کشور، برنامه‌هایی که با بودجه‌های بیش و کم در فضای ادبیات کشور برگزار می‌شود برنامه‌ای که دغدغه اصلی را در پرورش شاعران و آموزش شاعران بگذارد کم داریم و بیشتر جشنواره‌هایی هست که صرفاً با تجلیل از دو سه برگزیده تمام می‌شود و بعضاً حواشی‌ای هم دارد که شاید خیلی مفید نباشد البته خب منافعی هم قطعاً در جشنواره بوده و این بالیدن ادبیات بعد از انقلاب قطعاً یک قسمت از بارش بر دوش جشنواره‌ها بود که اگر بی‌انصاف نباشیم منافعی داشتند از این جهت که بازار شعر را گرم نگه می‌داشتند. شاعران را با همدیگر پیوند می‌دادند. البته معایبی هم بوده و هست و مهم‌ترین معایبش شاید این خلأ آموزشی و پرورشی در حوزه شاعرانی که برگزیده می‌شوند باشد. که رها می‌شوند و به آنها پرداخته نمی‌شود و هیچ توجهی به آموزش و پرورش آنها نمی‌شود. همکاری این شاعر جوان با میثم مطیعی مداح اهل بیت فصل دیگری در زندگی حرفه ایش ایجاد کرد که در این باره می‌گوید:
تلفیق انقلاب اسلامی با فضای عاشورا که در واقع انقلاب ما ریشه‌های عاشورایی داشت و این ریشه‌ها در خیلی از محافل هیئتی و اهل بیتی متأسفانه فراموش شده و آن شعر اهل بیتی که جدا باشد از انقلاب اسلامی و جدا باشد از دفاع از مظلوم و جدا باشد از موضع گرفتن در برابر استکبار به نظر من جریان ایده‌آلی نیست اگر جریان انحرافی نباشد و جدا کردن شاعر اهل بیت از شعر انقلاب کار صواب درستی نیست که به نظرم برخی از جاها انجام شده. عرفانپور دربارهٔ حواشی خانه شاعران اینگونه گفت:
حواشی سیاسی‌ای که این خانه شاعران پیدا کرد باعث شد که خیلی از شاعران انقلاب طرد شوند یا به سمت این خانه نیایند و خانه‌ای که اسم خانه شاعران ایران دارد اولا باید همسو باشد با اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی چون یک عنوان کلی دارد که همه شعر کشور را قرار است نمایندگی کند؛ دوما از همه جریان‌ها، جریان‌های اصیل نه جریان‌های بی‌محتوا و انحرافی بپذیرد و اقبال داشته باشد.[۲]
