حمید رمی در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس دربارهٔ جهاد تبیین در هیئات مذهبی چنین گفت:
حمید رمی شاعر آئینی کشورمان که با نوحه «مقتدر مظلوم» این روزها میان عزاداران فاطمی بیشتر شناخته شده است، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه مسجد و هیئت خبرگزاری فارس در پاسخ به این سؤال که عزاداری فاطمیه چه تفاوتی با عزاداری در محرم و سایر مناسبت‌ها دارد، اظهار داشت:
فاطمیه مهمانیِ خاص است. در ماه محرم و شبهای احیا ماه رمضان، همه افراد شرکت می‌کنند، اما در فاطمیه چنین نیست و تنها خواص شرکت می‌کنند و گریه می‌کنند.
هر نقطه‌ای از ماجرای فاطمیه و شهادت حضرت زهرا (س) برای حرف زدن پیام دارد
وی با اشاره به اینکه در فاطمیه بیش از محرم می‌توان چند برابر در نوحه‌ها و اشعار پیام داد و حرف زد، گفت:
فاطمیه ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و … دارد. دست روی هر نقطه‌ای از ماجرای فاطمیه و شهادت حضرت زهرا (س) بگذاری، میتوانی حرف بزنی که به درد امروز و فردا بخورد.
رمی با بیان اینکه انقلاب اسلامی که امروز در آن نفس می‌کشیم به برکت فاطمیه و عزاداری‌هاست، گفت:
اگر انقلاب اسلامی نبود، نمی‌توانستیم برای حضرت زهرا (س) عزاداری کنیم. انقلاب اسلامی، انقلاب فاطمی است و رهبران ما ذریه‌های فاطمه سلام الله علیها هستند و در ادامه نیز انقلاب مهدوی، نشأت گرفته از سیره و سلوک حضرت زهرا (س) است. امام زمان (عج) صراحتاً می‌فرمایند که الگوی من حضرت زهرا (س) است، «اِنَّ لی فی ابنة رسولِ الله اُسوةٌ حَسَنَةٌ».
پردازش جهاد تبیین در فاطمیه است
این شاعر آئینی با اشاره به اینکه انقلاب ما فاطمی بوده است و ظهور هم فاطمی خواهد بود، گفت:
در این اثرگذاری‌ها نوحه حرف اول را میزند زیرا نوحه در مکانی اجرا میشود که سرشار از دل‌های آماده است. جایی بهتر از هیئت نمی‌توان پیدا کرد که جمعیتی برای شنیدن حق حاضر شوند.
وی با اشاره به ظرفیت‌های نوحه و اشعار برای جهاد تبیین در ایام فاطمیه گفت:
پردازش جهاد تبیین در فاطمیه است. در محرم شاید نقاطی را برای جهاد تبیین می‌توان پیدا کرد، مثلاً خطبه حضرت زینب (س) جلوه‌ای از جهاد تبیین است. خطبه امام حسین (ع) در روز عاشورا یا شهادت حضرت علی‌اصغر (ع) نیز این قابلیت را دارد اما در فاطمیه از تک تک بخش‌ها از رحلت پیامبر (ص) تا شهادت حضرت زهرا (س) می‌توان برای جهاد تبیین بهره برد.
اگر با بیان هنرمندانه جهادتبیین نکنیم، فایده ندارد
رمی ادامه داد:
مهم این است که برای جهاد تبیین باید بیان هنرمندانه داشته باشیم؛ یعنی افراد اگر به جهاد تبیین اشاره نکنند و نپردازند خدمت بیشتری به نظام اسلامی داشتند تا اینکه بد و با صراحت بیان و کج سلیقگی به آن بپردازیم. باید در قالب رفتارهای حضرت زهرا (س) و اتفاقات رخ داده در آن برهه تاریخی، با استفاده از تمثیل برای جهاد تبیین اشاره کرد.
این شاعر آیینی با بیان اینکه نیاز نیست در تمام آثار، صراحتاً به مفاهیم دینی مربوط به حجاب پرداخت گفت:
در کنار اشاره به مفاهیم دینی باید به مفاهیم انسانی هم بپردازیم یعنی مثلاً در موضوع چادر، صرفاً موضوع را با نگاه و عبارات دینی و اسلامی بیان نکنیم بلکه به ابعاد انسانی آن هم اشاره کنیم مثلاً حجاب و عفاف وسیله‌ای آزادی‌بخش است. مصونیت است. یک اتفاق مثبت اجتماعی است. یک فرهنگ شهروندی ممتاز است که باید به این ابعاد هم توجه شود. صرفاً نباید با رویکرد دینی و اسلامی به چنین موضوعاتی پرداخت.[۲]
حمید رمی
 | |
| ملیت | ایرانی |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۹ اردیبهشت ۱۳۷۲ (۳۲ سال) |
| محل تولد | دزفول |
| پیشه | شاعر، نوحه‌سرا |
| تحصیلات | کارشناسی‌ارشد ادبیات عرب |
حمید رمی (زادهٔ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۷۲ دزفول) شاعر، نوحه‌سرا و نویسنده ایرانی و از شاعران است.
او دارای مدرک کارشناسی‌ارشد ادبیات عرب است و فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۸۶ با حضور در جلسات مذهبی و سرودن نوحه آغاز کرد و همزمان سرودن شعر کلاسیک را نیز تجربه کرد.
رمی در سال ۱۳۸۸ و در جریان فتنه شعری دربارهٔ فضای آن دوران سرود و با خواندن آن در کنگره شعر هیئت‌های کل کشور موفق به کسب مقام اول شد.
او یکی از شاعران آیینی است که اشعارش از سوی ذاکران سرشناس اهل بیت نظیر مهدی سلحشور، مهدی رسولی، سید رضا نریمانی، سید مهدی میرداماد، محمدرضا بذری و… خوانده شده و قطعات مختلف مداحی با اشعار او مورد توجه قرار گرفته است.
حیاتنا حسین با صدای حسین طاهری، حسین آغاز زندگی با اجرای حمید علیمی، مهدی رسولی، امیر کرمانشاهی و…، میخونم هر سحر آروم با صدای محمدحسین پویانفر و… از جمله قطعاتی هستند که جزو مداحی‌های موردتوجه سالهای اخیر بوده‌اند و بر أساس اشعاری از حمید رمی اجرا شده است.
زندگی و تحصیلات
حمید رمی تا مقطع دیپلم ساکن دزفول بود و تحصیلات خود را در دانشگاه تهران پردیس قم آغاز کرد و مدرک کارشناسی‌ارشد ادبیات عرب است. رمی از سال ۸۶ با حضور در جلسات مذهبی به سرودن نوحه رو آورد و سپس در کنار نوحه، سرودن شعر کلاسیک را نیز تجربه کرد.
او در سال ۱۳۸۸ و در جریان فتنه، شعری دربارهٔ فضای آن دوران سرود و در همان سال در کنگره شعر هیئت‌های کل کشور آن را خواند و موفق به کسب مقام اول شد؛ جایزه این کنگره یک سکه بود که وی فروخت و با آن برای نخستین بار به کربلا سفر کرد.
وی با ستایشگران مختلفی همکاری داشته است و نوحهٔ شناخته شدهٔ «می‌گن روضه دل‌مردگیه» اثر او است. این همکاری‌ها تنها به ایام محرم محدود نمیشود و در شهرهای مختلف کشور مانند قم با آقایان میرداماد و سلحشور، اصفهان با سید رضا نریمانی و یزدخواستی، یزد با محمدی‌پناه، شمال کشور با بیوکافی و بذری و زنجان با آقای مهدی رسولی ادامه داشته و در نقاط دیگر نیز با دوستان متعددی همکاری میکند.
نمونه‌ای از اشعار
گفتاورد
لطفا خودتان را معرفی کنید؟
حمید رمی، ۲۵ ساله، متولد دزفول هستم. دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات عرب در پردیس فارابی دانشگاه تهران. از سال ۹۰ توفیق بوده در جوار حضرت معصومه (س) در شهر مقدس قم زندگی میکنم.
از چه سالی شعر گفتن را شروع کردید؟
از تقریباً ده سال پیش. در ماجرای شروع شعر گفتن بنده، رفتنم به مسجد جمشیدآباد خیلی تأثیر داشت. ابتدا مسجد حضرت مهدی (عج) بودم و بعد به مسجد جمشیدآباد رفتم. آن زمانی که بنده به مسجد جمشیدآباد رفتم چند تا از دوستان، در فضای مداحی فعالیت داشتند و ما هم در فضای دوستانه و در حد مبتدیانه و مقدماتی یک سری شعرها و نوحه‌ها نوشتیم و در این فضا قرار گرفتیم و با مطالعه و ارتباط‌هایی که خودم داشتم روز به روز بحث شعر را قوی تر کردم. اول با فضای نوحه شروع کردم و بعد با شعر و غزل و قصیده و اوزان و قالب‌های شعری آشنا شدم. سال ۹۰ هم که دانشگاه تهران قبول شدم و ارتباط من با فضای تهران و قم بیشتر شد و روز به روز علاقه ام و ذوق و شوقم به این فضا بیشتر شد تا الان که درخدمت شما هستم.
شما گفتید مسجد جمشیدآباد در شروع شاعریتان تأثیر داشت؟ آیا شخصی بر شما تأثیر داشت؟
یک جریان مثبت در مسجد جمشیدآباد بود و شخص خاصی تأثیرگذار نبود. یک جریان تأثیرگذار بود. البته رفقا هم آنجا بودند و همچنین حضور شخص حاج آقا میرزاپور که آن زمان امام جماعت مسجد جمشیدآباد بودند و بنده علاقه شخصی به ایشان داشتم و دارم.
اولین شعری که گفتید چه بود؟
اولین بار با نوحه شروع کردم. اما اولین شعری که گفتم در قالب غزل با موضوع امام زمان (عج) بود که بیت اول آن این بود:
یوسف کنعان من کنعان شعرم پیر شد
باز آی از مصر باور کن که دیگر دیر شد
اولین شعر شما که مورد توجه قرار گرفت؟
در سال ۸۸ جریان فتنه که پیش آمد یک شعر دربارهٔ فضای فتنه نوشتم. همان زمان، در کنگره شعر هیئت‌های کل کشور بنده آن شعر را خواندم و مقام اول را کسب کردم. و جایزه آن کنگره هم یک سکه بود که آن را فروختم و برای اولین بار به کربلا رفتم. از آن شعر خیلی استقبال شد. چند بیت از آن این بود:
طبیعت دلم از برکت شما سبز است
نگاه من به افق‌های تا خدا سبز است
به‌طور قطع، مرادم ز سبز، سبز علیست
قسم بحق که فقط شال مرتضی سبز است
کسی که پیرو رهبر شده ست با اوییم
نه هرکسی که بگوید شعار ما سبز است
از نظر شما خصوصیت یک شاعر اهل بیت علیهم السلام چیست؟
فضای شعر اهل بیت (ع) یا اصطلاحاً شعر آیینی فضای خاصی است. خیلی ها در خیلی فضاها شعر می گویند؛ مثلاً شما وقتی می خواهید در فضای عاشقانه یا اجتماعی یا هر فضای دیگری شعر بگویید خیلی حال معنوی شما و اعمال روزانه شما مد نظر نیست؛ ولی ویژگی خاصی که شعر اهل بیت (ع) دارد این است که تمام وجودت، تمام عشقت باید متوجه اهل بیت باشد و این عشق با عمل روزانه ات هم باید همخوانی داشته باشد. این‌طور نیست که بگوییم حب امام حسین (ع) را دارم ولی ممکن است هزار عمل از من سر بزند و شعر هم برای اهل بیت (ع) میگویم. کسی که میخواهد شاعر اهل بیت (ع) باشد در طول روز، خیلی باید مراقب خودش باشد. البته شاعر اهل بیت (ع) بودن خیلی لقب بزرگی است و شخصاً خودم را این اندازه نمیدانم که به من بگویند شاعر اهل بیت (ع) و اسم اهل بیت (ع) را با خودمان یدک بکشیم چون خیلی فاصله داریم؛ حالا در اصطلاح به ما شاعر اهل بیت (ع) می گویند.
یک بیت از خودتان که خیلی با آن ارتباط برقرار میکنید؟
یک قصیده نوشتم از زبان حضرت زینب (س) به امام حسین (ع) که خیلی آن را دوست دارم مخصوصاً این دو بیتش را:
تو در گودال خوشحالی و روی نیزه غمگینی
گذشتند از تو خیلی ساده پیچیده ست جریانت
به مقتل هم به خود تکلیف دیدم از تو برگیرم
دو بوسه با نیابت از تمام دوست دارانت
کتابی است که آن را آقای اصغر طاهرزاده نوشته به نام «راز خوشحالی امام حسین (ع) در قتلگاه» خیلی کتاب خوبی است و بحث میکند بر اینکه امام حسین در گودال، خوشحال‌ترین فرد روی زمین بوده است با آن همه مصیبت و زخم و… ولی خوشحال بود به هزار دلیل که در این بیت من اشاره به این مطلب کردم. نگاه بیت دوم را هم خیلی دوست دارم که به این اشاره میکند که حضرت زینب (س)، بوسه ای که بر رگ‌های بریده زد به نیابت از همه عاشقان امام (ع) بود.
شعرهای کدام شاعر را می‌پسندید؟
در سالهای اخیر بُعد روضه کربلا خیلی در فضای شعر آیینی پررنگ شده بود به گونه ای که توجه به بُعد حماسه و معرفت کربلا کمتر شد که الحمدلله الان حرکت‌هایی دارد صورت می گیرد که بُعد حماسه و معرفت بیشتر شود؛ البته نیاز هست که روضه گفته شود اما به جنبه‌های دیگر کربلا هم باید توجه شود. البته الان شاعران زیادی داریم که به تمام ابعاد توجه دارند؛ شخصاً شعر سیدحمید برقعی را خیلی دوست دارم. شعرهای استاد مجاهدی را دوست دارم. آقای سازگار هم که به گردن همه حق دارند؛ در تمام مجالس و هیئات از شعرهای استاد سازگار استفاده میشود و در واقع این امتیاز شعر ایشان است که هیچ شاعری ندارد. هر مداحی با هر نوع خواندنی از شعر ایشان استفاده میکند و این نکته ویژه است و منحصر در آقای سازگار است.
با مداحان معروف هم زیاد کار میکنید. در این باره صحبت میکنید؟
خب در شهرهای مختلف با دوستان مداح همکاری میکنم و ارتباط دارم. در قم که تقریباً شش سال است که با آقای میرداماد و سلحشور همکاری میکنم و این همکاری تنها برای محرم نیست و دیگر مناسبت‌ها هم هست. در اصفهان سیدرضانریمانی و یزدخواستی، در یزد محمدی پناه، در شمال آقای بیوکافی و بذری، در زنجان با آقامهدی رسولی و خب در نقاط مختلف کشور دوستان زیادی هستند که با هم همکاری داریم.
در دزفول با کدام یک از مداحان همکاری میکنید؟
در دزفول بیشتر تمرکزم روی هیئت روضه الزهرا و شخص آقامهدی تدینی است. البته در کنار آن هم با مداحانی مثل حاج رضا پوررکنی، حاج صادق آهنگران، آقامحمد الیاسی و آقارضا غیاثی هم همکاری دارم.
چطور شعرهایتان را به دست مداحان می‌رسانید؟ چه فرآیندی طی میشود؟
ما در طول سال کار انجام می دهیم. این‌طور نیست که ماه محرم و منتهی به ماه محرم کار کنیم. ماه صفر که تمام میشود دغدغه مان برای مناسبتهای بعد مثل فاطمیه و ایام ولادت و شهادت دیگر ائمه علیهم السلام و ماه محرم سال بعد است. چون کار ما خیلی گسترده و زیاد است و وقت هم کم است. چون ما فقط برای محرم – غیر از مناسبتهای دیگر – تقریباً ۶۰ کار باید بنویسیم؛ حالا چه زمزمه، چه زمینه، چه واحد و شور. خب این ۶۰ کار را در یک ماه، دو ماه نمیشود انجام داد. پس نشان میدهد که طول سال این کار انجام میشود. ما در طول سال جلسات زیادی داریم و هم‌اندیشی می کنیم. البته اکثر کارها را خودم انجام میدهم؛ چه شعر و چه سبک. البته از پیشنهادها هم استفاده می کنم؛ مثلاً امسال یک نوحه بر اساس روایات انبیاء از کربلا نوشتم.
روایاتی از حضرت نوح، حضرت ابراهیم و پیامبراکرم (ص) آوردیم. یا یک نوحه نوشتیم برای جناب عبدالله بن حسن – فرزند امام مجتبی (ع)– که در این نوحه از مضامین سوره ضحی و اسراء استفاده کردیم. در مورد حضرت عبدالله بن حسن همیشه بحث گودال و اینکه چه اتفاق‌هایی افتاده و حضرت دستش را از دست حضرت زینب رها میکند و آستینش پاره میشود و… ما امسال آمدیم و به جنبه جدیدی پرداختیم که اصلاً به آن توجه نشده است؛ آمدیم شباهت حضرت عبدالله بن حسن به پیامبر (ص) را گفتیم. یک بحث کاملاً معرفتی و عرفانی. این همان چیزی است که خودمان را موظف کردیم که انجام دهیم. این همه روضه شنیده‌ایم این همه گریه کردیم از بچگی تا الان اما از این روضه‌ها باید درس بگیریم.
این همه روضه حضرت عبدالله بن حسن را شنیده ایم اما تا الان مثلاً اشاره ای به این نکته نشده که چرا حضرت عبدالله بن حسن رجز ندارد؟ همه شهدای کربلا رجز دارند؛ وقتی می‌خواستند بیایند در میدان رجز خواندند. چرا حضرت عبداالله رجز نمی خواند و داخل میدان می آید؛ چون می‌داند الان دیگر جای شعار دادن نیست؛ الان امامش زیر تیغ قاتل است؛ جای صحبت کردن و شعاردادن نیست؛ وقت عمل است. ما در این نوحه که نوشتیم به این نکته اشاره کردیم که:
یک دم رجز نخوندی، وقتی وقت عمل بود
نزد تو هم شهادت، احلی من العسل بود
این خودش یک نکته کلیدی است یعنی شما میتوانی از این حماسه عبدالله بن حسن یک برداشتی برای تمام زندگی ات داشته باشی و آن اینکه جایی که جای عمل است، جایی که آتش به اختیار است شما دیگر نباید شعار بدهی باید بروی پای کار و عمل کنی.
یکی از کارهایی که روی آن تمرکز کردیم این است که بتوانیم از روضه‌های کربلا درس بگیریم سال به سال هم داریم آن را تقویت می‌کنیم و جنبهٔ حماسی و جنبهٔ معرفتی عاشورا را بیشتر جلوه گر می کنیم.
شما خودتان قبلاً مداحی کرده‌اید؟
بله من قبلاً مداحی کرده‌ام از زمان بچگی هنوز هم مداحی میکنم اما از زمانی که حس کردم که در عرصه شاعری موفق تر هستم تمرکزم را روی شعر گذاشتم و خیلی کمتر به فضای مداحی پرداختم. نکته دیگری که وجود دارد بی تعارف که بخواهم بگویم، حاشیه ای که در مداحی وجود دارد به هیچ وجه در شاعری وجود ندارد و من شخصاً اینجور حاشیه‌ها را دوست ندارم و همیشه سعی کرده‌ام از این‌ها دوری کنم و الحمدلله تا الان هم موفق بوده‌ام و یکی از مهم‌ترین دلایلی که در مداحی خیلی جلو نرفتم همین مسئله بود.
چقدر مطالعه میکنید و چه تأثیری در شعر شما دارد؟
در شعر چون باید مطالب شما به روز باشد و باید دست روی نکات ناب بگذاری، ناچار به مطالعه هستید. اگر خواسته باشی مطالب تکراری بگویی و همان چیزهایی را بگویی که هزار بار قبل از تو گفته اند، خیلی شعرت شنونده ندارد. خودم شخصاً خیلی مطالعه میکنم چون عرض کردم دغدغه ما مخصوصاً در بحث نوحه که مخاطب بیشتری دارد این است که مطالبی ارائه شود که تا حالا به آن اشاره نشده است؛ مثلاً یک سری کتاب هایی هستند که انتشارات دانشگاه امام صادق (ع) چاپ کرده خیلی کتاب‌های خوبی است و اندیشه و نگاه نو به آدم می دهد. فکر میکنم الان به ده، دوازده جلد رسیده‌اند. عرض کردم چون دغدغه ام موضوع جدید و ناب و کاربردی است مجبورم خیلی مطالعه کنم؛ مثلاً همین نوحه ای که برای عبدالله بن حسن (ع) نوشتم نیاز داشتم که روی سورهٔ اسراء و ضحی کامل مطالعه کنم تفاسیر را و برداشت‌هایی که می شود از این آیه کرد و اینکه چگونه می‌توانیم استفاده کنیم به هرحال مجبوریم مطالعه داشته باشیم.
آیا میشود گفت فلان شهر مرکز شعر آیینی است؟ مثلاً کجا قوی تر است؟
بله. الان قم حرف اول را در شعر میزند. در قم هم حضور استاد مجاهدی برکت دارد که جمعه شب‌ها در قم جلسهٔ هفتگی شعر دارند شعرا آنجا جمع می‌شوند و شعر میخوانند و نقد میشود.
هم آقای شرافت و آقای برقعی جلسه نقد شعر دارند و هم حضور استاد سید مهدی حسینی به عنوان یک ناقد ادبی خیلی تأثیر گذار است و این چیزی که عرض کردم – که به جنبه‌های دیگر عاشورا هم در شعر آیینی دارد توجه میشود – استارتش از قم زده شده؛ یعنی این تفکری که باید بیشتر به جنبه حماسی و معرفتی عاشورا پرداخت، استارتش از انجمن‌های قم زده شد و الآن هم حرف اول را در کشور از نظر تمیزی شعر، شهر قم میزند.
نظرتان در مورد وضع شعر و شاعری در دزفول چطور است؟
الحمدلله ما در دزفول خیلی شاعرهای خوبی داریم. شنیدم که در یکی از روزهای هفته در ارشاد انجمن شعر است و جلسه شعر برگزار میشود. حالا این که چقدر در بخش آیینی فعالیت دارند احساس میکنم کم هستند نسبت به تعداد شاعرهایی که داریم. البته هرکس سلیقه ای دارد و خودش می‌تواند انتخاب کند. به‌طور کلی استان خوزستان، شاعرخیز است. ولی حالا من به عنوان گله بگویم خیلی از دوستان وارد عرصه نوحه نمی‌شوند. نوحه عرصه ای است که مظلوم واقع شده است. کم شاعرهایی داریم که نوحه بنویسند در دزفول و به نظرم نوحه فضایی است که خیلی حرف برای گفتن دارد. خیلی حرف‌ها می‌تواند در نوحه گفته شود. خیلی‌ها متأسفانه فکر می‌کنند که نوحه یک قالبی است که هیچ آرایه ای نمیشود در آن به کار برد ولی واقعاً اگر وارد شوند می‌بینند نه این‌طور نیست. اصلاً نوحه مخاطب بیشتری دارد. شما شعر را ممکن است بنویسی و در انجمنی، جایی اجرا کنی ۵۰–۶۰ نفر بشنوند یا نهایتاً چند نفر در فضای مجازی ببینند. ولی نوحه خیلی فضای گسترده‌تری دارد. نوحه در هیئتی شنیده می شود که از هر قشری با تعداد فراوانی در آنجا حضور دارند؛ مثلاً در هیئات مطرح کشور مثلاً همین هیئت رزمندگان قم که بنده آنجا هستم شبهای محرم بالای ۲۰ هزار نفر مستمع دارد؛ غیر از اینکه صوت مراسم نیز در فضاهای مجازی بازدیدکننده های فراوانی دارد. شما ببینید یک فرد مذهبی بخواهد موسیقی مذهبی گوش بدهد هیچ وقت صدای یک شاعر را که شعر خودش را میخواند، گوش نمیدهد، نوحه گوش میدهد. شاعر وقتی شعرش شنیده میشود که شعرش را وارد عرصهٔ نوحه کند. چرا مثلاً آقای بادروج – که در دزفول خودمان فعالیت می کنند – آنقدر شناخته شده است چون در عرصهٔ نوحه دارد کار میکند. خیلی از صحبت‌های شعری اش را در عرصه نوحه پیاده می کند. شعر هم می‌گوید غزل، قصیده اما آنچه که بیشتر شنیده میشود از ایشان نوحه‌های آقای بادروج است و این نشان دهنده این است که نوحه مخاطب بالایی دارد. من همیشه به دوستان دزفول گفته‌ام و خواهشی که دارم بیشتر حواسشان به فضای نوحه باشد.
چه راهکاری دارید که هم اصلاح شود هم رشد داشته باشد؟
ما یک مشکلی که داریم این است که جلسات مناسب نوحه در دزفول نداریم یا اگر هم داریم جدی گرفته نمیشود یعنی یک جلسه ای که بنشینند در مورد نوحه صحبت کنند، آسیب‌های نوحه، فوت و فن نوحه، چنین فضایی که ثبات داشته باشد در دزفول سراغ ندارم.
(ادامه در منبع)[۳]
پانویس
- ↑ «پایگاه اشعار حمید رمی». ۲۹ خرداد ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۷ خرداد ۱۴۰۳.
- ↑ «گفت‌وگو با حمید رمی». ۵ دی ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۷ خرداد ۱۴۰۳.
- ↑ «گفتگوی اختصاصی با شاعر جوان و انقلابی اهل بیت آقای حمید رمی».
پیوند به بیرون
