در مستند «میراث آلبرتا ۲» که قبل از «۳۳ سال سکوت» آن را کار کردم، با جمعی از ایرانیان جانباز مهاجر به اروپا مواجه شدیم، مسئله ای که در ذات خود دارای تضاد و قصه ای دراماتیک بود؛ چرا که این افراد از جان خود برای حفظ وطن و کشورشان گذشته بودند و اکنون مجبور به پناهندگی به کشور دیگر شده بودند.
در یکی از آثار ابراهیم حاتمی کیا به نام «از کرخه تا راین»، قضاوتی در مورد این افراد میشود که آنها به کشورشان پشت کردهاند، اما ما در هنگام برخورد با آنها سعی کردیم ببینیم این قضاوت تا چه میزان صحیح است و پس از صحبت متوجه شدیم که خیلی از این جانبازان حق داشتند که پناهنده شدند و دیدیم که تناقض و دو قطبی در این میان وجود دارد و در تحقیقاتمان با جانبازان مختلفی روبرو شدیم و به آقای دوزنده رسیدیم و به خاطر ویژگیهایی که داشت بهترین گزینه ما برای پرداخت و ساخت اثر بود.
اما در مجموع دغدغه ای که داشتیم پیرامون این بود که مسئولینی که در کشور اقداماتی انجام میدهند به اسم نظام تمام میشود و باید روزی پاسخگو باشند و مرام این جانبازان باعث شده بود، آنها هرگز حاضر نشوند در برابر دوربن بیگانگان سخنانشان را مطرح کنند.
از زمان یافتن جناب دوزنده و صحبت پیرامون ساخت اثری یا موضوع جانبازان پناهنده، حدود دو هفته ای طول کشید تا مرحله ارتباط و آشنایی کامل شد و پس از قطعی شدن کار و قبل از آغاز فیلمبرداری، آقای دوزنده استخاره ای کرد که حرفهایش را در فیلم بزند یا نه که خوشبختانه استخاره خیلی خوب آمد و جلوی دوربین ما حاضر شد.
پس از نوشتن طرح اولیه این مستند با موضوع زندگی جانبازان پناهنده، بسیاری از نهادها این طرح را رد کردند و ضرورتی جهت پرداخت به این مسئله احساس نکردند، اما پس از ساخت نظرشان عوض شد و شاید ذهنیت شان این بود که مصاحبه با این افراد برای نظام هزینههایی به همراه دارد؛ در حالی که دیدیم صحبتهای این جانبازان نه تنها سبب تضعیف نظام نمیشود بلکه در راستای مسیر ارزشهای اسلامی و بازگشت به اصول نظام است و این اثر بدون قرارداد و حمایت ارگانی خاص مرحله تولید را پشت سر گذاشت.
پس از ساخت مستند نیز متأسفانه هیچ واکنشی از این مسئولان دریافت نکردیم و آنها سکوت را در برابر «۳۳ سال سکوت» انتخاب کردند و من انتظار داشتم حداقل یکی از مسئولان بنیاد جانبازان یا بنیاد شهید، واکنشی منفی یا مثبت نسبت به سخنان مطرح شده در این مستند داشته باشد، اما سکوت کردند و به نظرم این سکوت جالب نیست و شاید هنوز آن چنانکه باید و شاید وادار به پاسخگویی نبودهاند.
من دعوت میکنم تا مسئولان بیایند و پاسخگوی کمکاری خود باشند و بگویند که چقدر از حال و روز جانبازان در دیار غربت خبر دارند؟ و چقدر به این جانبازان رسیدگی میشود؟ جانبازان پناهنده شده به کشورهای اروپایی تعدادشان کم نیست و ما در مسیر ساخت این مستند دوزندههای بسیاری در اروپا پیدا کردیم.
برای نسل من فیلمهای حاتمی کیا بسیار الهام بخش و از جمله فیلمهایی بود که از طبقه شبه روشنفکر در کشور جدا بود و این مسئله سبب شد تا نسبت فیلمهای وی حس نوستالوژیکی برای من ایجاد شود و این مسئله که بخشهایی از فیلمهای آقای حاتمی کیا در آثار من دیده میشود امری اتفاقی است و در مستند «۳۳ سال سکوت» نیز سوژه اثرمان دقیقاً همان شخصیت فیلم «از کرخه تا راین» بود.[۲]
۳۳ سال سکوت (مستند)
![]() پوستر فیلم | |
نام فیلم | ۳۳ سال سکوت |
---|---|
موضوع | ماجرای پناهندگی ابوالفضل دوزنده از جانبازان جنگ تحمیلی |
سبک | مستند |
کارگردان | حسین شمقدری |
تهیهکننده | محمدحسن مددی |
نویسنده | بشیر بیآزار |
شرکت/سازمان تولیدکننده | موسسه آرمانمدیا |
زمان | ۵۱ دقیقه |
کشور | ایران |
زبان | فارسی |
۳۳ سال سکوت (تولید ۱۳۹۳) مستندی ۵۱ دقیقهای به کارگردانی حسین شمقدری و تهیهکنندگی محمدحسن مددی است. این مستند داستان ابوالفضل دوزنده، از جانبازان جنگ تحمیلی را روایت میکند که برای درمان، به آلمان فرستاده میشود، اما در میانه راه و بر اثر اتفاقاتی، تصمیم به پناهندگی در آن کشور میگیرد.
۳۳ سال سکوت در سال ۱۳۹۳ توسط مؤسسه آرمان مدیا تولید شدهاست.
معرفی اجمالی
ابوالفضل از جانبازان جنگ است که به دلیل عدم حمایتهای مالی و درمانی در ایران، به آلمان پناهنده شده و از امکانات درمانیِ رایگان این کشور استفاده میکند. در این مستند به سایر جانبازان با شرایط مشابه نیز پرداخته میشود.[۱]
نقد عملکرد مسئولان مرتبط با امور ایثارگران و جانبازان، انتقاد از برخی مسئولان نظام و آنچه بر زندگی این جانبازِ پناهنده میگذرد، ازجمله مواردی است که در این فیلم، نمایش داده میشود
گفتاورد
پانویس
- ↑ «۳۳ سال سکوت». دریافتشده در ۲۸ تیر ۱۴۰۳.
- ↑ بر خلاف انتظارم مسئولان در برابر «۳۳ سال سکوت» یک جانباز سکوت کردند خبرگزاری تسنیم، تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۶
پیوند به بیرون
- تماشای مستند ۳۳ سال سکوت
- مستندی که ماهرانه بر لبه تیغ انتقاد راه میرود
- بیان دغدغههای جانبازان در «۳۳ سال سکوت»